Morze Beauforta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Morze Beauforta
Ilustracja
Kontynent

Ameryka Północna

Państwa

 Kanada
 Stany Zjednoczone

Powierzchnia

476 tys. km²

Średnia głębokość

1000 m

Największa głębia

3000 m

Zasolenie

27-32

Temperatura

lato: −1,5 °C
zima: −1,8 °C

Typ morza

otwarte

Wyspy

Herschel, Barter, wyspa Banksa oraz wiele małych wysepek

Położenie na mapie Arktyki
Mapa konturowa Arktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Morze Beauforta”
Ziemia72°N 137°W/72,000000 -137,000000
Mapa morza
zasięg Morza Beauforta

Morze Beauforta – część Oceanu Arktycznego, pomiędzy Archipelagiem Arktycznym a przylądkiem Barrow, ograniczona od wschodu Wyspą Banksa, od południa wybrzeżem Alaski, na zachodzie łączy się z Morzem Czukockim. Do Morza Beauforta uchodzi rzeka Mackenzie. Nazwa morza pochodzi od nazwiska irlandzkiego admirała Francisa Beauforta.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Niedźwiedź polarny na Morzu Beauforta (lato 1976)

Morze Beauforta przez prawie cały rok pokryte jest lodem, tylko w sierpniu i na początku września lód przy brzegach się kruszy. W 2019 roku kruszenie lodu rozpoczęło się już w maju[1]. Jest to jedno z najzimniejszych mórz świata; zimne prądy morskie tworzą w nim Wir Morza Beauforta. W okolicach wybrzeży rośnie tundra.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Dno morskie zawiera złoża ropy naftowej i gazu ziemnego. Transportowane rurociągami z Prudhoe Bay do Valdez. Na Morzu Beauforta rozwinięte jest rybołówstwo i łowiectwo morskie, zaopatrujące lokalne rynki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]