Munyoro Nyamau – Wikipedia, wolna encyklopedia

Munyoro Nyamau
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1942
Kisii

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  Kenia
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
srebro Meksyk 1968 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Igrzyska afrykańskie
złoto Lagos 1973 sztafeta 4 × 400 m

Hezekiah Munyoro Nyamau (ur. 5 grudnia 1942 w Kisii w prowincji Nyanza[1]) – kenijski lekkoatleta sprinter, mistrz i wicemistrz olimpijski.

Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku (kenijska sztafeta biegła w składzie: Daniel Rudisha, Nyamau, Naftali Bon i Charles Asati). Na tych samych odpadł w półfinale biegu na 400 metrów[1].

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu. Sztafeta biegła w składzie: Nyamau, Julius Sang, Robert Ouko i Asati. Na tych samych igrzyskach Nyamau odpadł w półfinale biegu na 400 metrów i w ćwierćfinale biegu na 200 metrów[2].

5 sierpnia 1970 w Londynie sztafeta kenijska w składzie: Bon, Nyamau, Thomas Saisi i Ouko ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 880 jardów wynikiem 7:11,6[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Nyamau odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów. Pod nieobecność sztafety ze Stanów Zjednoczonych, która została zdekompletowana przez kontuzje i dyskwalifikacje, kenijska sztafeta 4 × 400 metrów zdobyła złoty medal, jako jedyna osiągając czas poniżej 3 minut (2:59,83). Biegła w składzie: Asati, Nyamau, Ouko i Sang[1].

W 1973 otrzymał złoty medal igrzysk afrykańskich w konkurencji biegu sztafet 4 × 400 metrów[4].

Rekordy życiowe Nyamau:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Munyoro Nyamau [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-17] (ang.).
  2. Hezekiah Munyoro Nyamau [online], thecgf.com [dostęp 2020-08-17] (ang.).
  3. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 148 [dostęp 2020-08-17] (ang.).
  4. Munyoro Nyamau. athleticspodium.com. [dostęp 2023-07-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]