French
DeutschNUR-22-N (3D) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Dane podstawowe | |
| Producent | |
|---|---|
| Typ | trójwspółrzędny |
| Przeznaczenie | wykrywanie obiektów powietrznych |
| Historia | |
| Dane techniczne | |
| Rodzaj anteny | fazowana, 6 wiązek w elewacji przy odbiorze |
| Powierzchnia anteny | 3,0 x 0,9 m |
| Zasięg | 60/100 km |
| Apertura pionowa | 0° ÷ +50° |
| Apertura pozioma | 360º |
| Pasmo | S (NATO F) |
| Liczba śledzonych obiektów | 100 |
| Platforma | |
| Użytkownicy | |
 Polska | |
NUR-22-N (3D) (oznaczenie producenta N22-N(3D)) – polski mobilny trójwspółrzędny radar średniego zasięgu, zabudowany na podwoziu samochodu Jelcz P662D.43, produkowany przez Radwar S.A. (obecnie PIT-Radwar S.A.)[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad trójwspółrzędną stacją radiolokacyjną średniego zasięgu rozpoczęto w CNPEP Radwar w 2006 roku, na zapotrzebowanie Marynarki Wojennej dla brzegowych jednostek przeciwlotniczych[2]. U podłoża projektu leżał radar bliskiego zasięgu MMSR-175 (ukończony w 2004 roku i produkowany jedynie na eksport)[2]. Opracowano następnie rodzinę mobilnych stacji radiolokacyjnych krótkiego i średniego zasięgu N-26. Mobilny radar średniego zasięgu miał oznaczenie N-26B, następnie zmienione na NUR-22-3D(N) (nie ma on nic wspólnego z wcześniejszym radarem dwuwspółrzędnym NUR-22)[2].
Zamówiono trzy sztuki dla dywizjonów przeciwlotniczych Marynarki Wojennej, dostarczone w latach 2008-2011[2]. Radar otrzymał wojskowe oznaczenie RT-33-3D(N)[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Radar ma zasięg wykrywania do 100 km i pułap do 8 km[2]. System zabudowany jest w kontenerze na podwoziu samochodu terenowego Jelcz P662D.43 w układzie 6×6 z silnikiem wysokoprężnym Iveco Cursor 10 o mocy 316 kW (430 KM)[2]. Blok antenowy jest podnoszony hydraulicznie na ramie na wysokość 7 m[2]. Czas osiągnięcia gotowości do pracy wynosi 5 minut[2].
Dane techniczne[3][edytuj | edytuj kod]
- Prędkość obrotowa anteny: 12/24 obr./min
- System Identyfikacji Swój/Obcy (IFF): Supraśl (standard Mark XA, gotowość użycia Mark XIIA i Mode S)[2]
- Dane wyjściowe: 3D, IFF, dane dodatkowe w formacie ASTERIX i/lub formacie narodowym
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
- 8 dywizjon przeciwlotniczy Marynarki Wojennej
- 9 dywizjon przeciwlotniczy Marynarki Wojennej[4]
- Morska Jednostka Rakietowa[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Radwar dla Marynarki Wojennej [online], www.altair.com.pl [dostęp 2019-10-20] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Kwasek 2017 ↓, s. 72-74.
- ↑ Mobilny radar trójwspółrzędny N22-N(3D) [online], pitradwar.com [dostęp 2019-08-26].
- ↑ ..:: :: Aktualności ::.. [online], blmw.wp.mil.pl [dostęp 2019-08-26].
- ↑ Morska Jednostka Rakietowa - Magnum-x [online], www.magnum-x.pl [dostęp 2019-10-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Kwasek. Stacje radiolokacyjne NUR-22 i NUR-22-3D(N). „Nowa Technika Wojskowa”. 2/2017, s. 70-74, luty 2017. ISSN 1230-1655.