Nanobiotechnologia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nanobiotechnologia (lub bionanotechnologia) – dziedzina nanotechnologii na pograniczu biologii i biochemii. Zajmuje się przede wszystkim badaniem istniejących nanostruktur, umożliwiając ich wykorzystanie na skalę przemysłową, ale również tworzeniem nowych metod badawczych biologii[1].

Często terminu bionanotechnologia zwykle używa się naprzemiennie z nanobiotechnnologią, niekiedy są one jednak rozdzielane. Nanobiotechnologię uznaje się wtedy za dyscyplinę, zajmującą się wykorzystaniem nanotechnologii jako metody badawczej biotechnologii, kiedy bionanotechnologia zajmuje się wszystkim na pograniczu biologii i nanotechnologii, włącznie z używaniem biomolekuł jako inspiracji projektów nanotechnnologicznych[2].

Nanobiotechnologii często używa się też, by opisać multidyscyplinarne techniki badawcze związane z sensorami biologicznymi, leżące na pograniczu fotoniki, biologii, chemii, biofizyki i inżynierii. Pomiary w biologii z użyciem falowodu, jak interferometria są kolejnym przykładem.

Nanobiotechnologia jest wykorzystywana w kulturach tkankowych[3]. Podawanie mikroskładników odżywczych na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek pozwala na stymulację różnych etapów rozwojowych, inicjację podziału i różnicowania się komórek przy produkcji materiału roślinnego, który musi być wyrównany jakościowo i jednolity genetycznie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nanobiotechnology Center (NBTC). [dostęp 2009-07-24]. (ang.).
  2. Nolting B., “Biophysical Nanotechnology”. In: “Methods in Modern Biophysics”, „Springer”, 2005, ISBN 3-540-27703-X (ang.).
  3. a b Alicja Tymoszuk, Urszula Szałaj, Jacek Wojnarowicz, Jolanta Kowalska i inni. Zinc oxide and silver effects on the growth, pigment content and genetic stability of chrysanthemums propagated by the node culture method. „Folia Horticulturae”. 36 (1), s. 35–66, 2024-06-01. DOI: 10.2478/fhort-2024-0003. [dostęp 2024-07-16]. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]