Nepomucena Kostecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nepomucena Kostecka
Ilustracja
Nepomucena Kostecka na litografii Seweryna Oleszczyńskiego (1839)
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1807
Warszawa

Data śmierci

10 marca 1847

Zawód

aktorka

Nepomucena Kostecka, z domu Żółkowska (ur. 24 listopada 1807 w Warszawie, zm. 10 marca 1847) – polska aktorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła ze znanej rodziny aktorskiej. Była córką komika Alojzego Żółkowskiego (1777–1822) z pierwszego małżeństwa. Aktorami zostali także jej przyrodni bracia Alojzy i Lucjan Żółkowscy.

Debiutowała 20 września 1829 w zespole Teatru Rozmaitości w przedstawieniu komediowym Państwo Staruszkiewiczowie. Stale występowała w Warszawie, a w marcu 1844 gościnnie także w Krakowie. Ostatni występ Kosteckiej miał miejsce miesiąc przed śmiercią, 5 lutego 1847 odgrywała postać Rejci Żydówki w Stacji pocztowej w Hulczy.

Była podobno „wielce podobna do ojca” (Stanisław Szenic). W opinii krytyka Jana Tomasza Seweryna Jasińskiego była wybitną aktorką charakterystyczną, wyróżniającą się „wyższą komicznością wolną od przesady”[potrzebny przypis].

Z małżeństwa z aktorem Tomaszem Kosteckim (występującym przede wszystkim w chórze zespołów Warszawskich Teatrów Rządowych) miała pięcioro dzieci. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski 1790–1850. Zmarli i ich rodziny, Warszawa 1979.