Newel (Rosja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Newel
Невель
Ilustracja
Muzeum krajoznawcze
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 pskowski

Rejon

newelski

Wysokość

155 m n.p.m.

Populacja (2015)
• liczba ludności


15 252

Nr kierunkowy

+7 81151

Kod pocztowy

182500

Położenie na mapie obwodu pskowskiego
Mapa konturowa obwodu pskowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Newel”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Newel”
Ziemia56°01′N 29°56′E/56,016667 29,933333
Strona internetowa

Newel (ros. Невель, Niewiel) – miasto w Rosji, w obwodzie pskowskim, położone nad jeziorem Newel, 242 km na południowy wschód od Pskowa. Ludność 17 800 (2005). Siedziba administracyjna rejonu newelskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Niezachowany kościół św. Jerzego, wzniesiony w 1785 r.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z początku XVI wieku. W czasie wojny litewsko-rosyjskiej 1558–1570, 19 sierpnia 1562 roku wojska polsko-litewskie w sile 1300 jazdy i 200 piechoty, pod wodzą starosty różańskiego Stanisława Leśniowolskiego pobiły w bitwie pod Newlem wielokrotnie liczniejsze wojska rosyjskie (ok. 15 000 ludzi) dowodzone przez Andrieja Kurbskiego. Wkrótce jednak twierdza newelska skapitulowała przed 45-tysięcznym oddziałem wojsk moskiewskich. Została o następnie odzyskana przez Stefana Batorego w dniu 30 września 1580 roku. Powróciła do Rzeczypospolitej na mocy rozejmu w Dywilinie w 1619 roku. W składzie Rzeczypospolitej Newel przynależał administracyjnie do województwa połockiego[1]. Starostwo newelskie zostało nadane w XVII wieku Radziwiłłom[1]. W 1772 roku, w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej, Newel został włączony do Rosji a rok później otrzymał prawa miejskie. Był siedzibą ujezdu newelskiego. Według carskich danych w 1897 roku miasto najliczniej zamieszkiwali Żydzi (62%), Białorusini (26%), Rosjanie (11%) i Polacy (1%)[2].

W Newlu w XVII wieku powstały prawosławne klasztory Przemienienia Pańskiego i Trójcy Świętej. Pierwszy z nich funkcjonował do lat 20. XX wieku, drugi został zamknięty jeszcze w XVIII wieku[3].

Urodzeni w Newlu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Newel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 27.
  2. Demoscope Weekly - Annex. Statistical indicators reference [online], demoscope.ru [dostęp 2017-12-07].
  3. Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 272. ISBN 978-83-7431-150-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]