Niewiasta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niewiasta w języku staropolskim wyraz ten początkowo oznaczał kobietę dopiero wkraczającą do rodziny – narzeczoną, synową, szwagierkę, w przeciwieństwie do białogłowy. Później różnice semantyczne pomiędzy niewiastą a białogłową uległy zatarciu.

Wyraz pochodzi od *nevěsti "nie wiedzieć, nie znać" i oznacza osobę, której się jeszcze nie zna.^[1]