Nigel Bond – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nigel Bond

Pseudonim	Basildon, 00-147
Obywatelstwo	Anglia
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1965 Darley Dale
Gra zawodowa	1989–2022
Najwyższy ranking	5 (1996/1997)
Najwyższy break	140 (Grand Prix 2004)
Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe	1
Nierankingowe	3

Nigel Bond (ur. 15 listopada 1965) − angielski snookerzysta. Plasuje się na 67 miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 128^[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Występuje jako zawodowiec od 1989. W 1995 dotarł do finału mistrzostw świata, uległ jednak w decydującej rozgrywce Stephenowi Hendry’emu 9:18. W 1996 odniósł swoje jedyne zwycięstwo w turnieju rankingowym, triumfował w British Open, pokonując w zaciętym i emocjonującym finale Johna Higginsa 9:8. Rok później wygrał ponadto prestiżowy Regal Masters.

19 kwietnia 2006 roku Nigel Bond pokonał w pierwszej rundzie Mistrzostw świata Stephena Hendryego 10:9. Mecz ten był bardzo nierówny – po pierwszej sesji Bond prowadził 6:2, jednak przewagę tę utracił i po 15 frame przegrywał 8:7 (należy dodać, iż seria zwycięskich framów dla Hendryego rozpoczęła się gdy Bond popełnił bardzo prosty błąd wbijając jednocześnie zieloną bilę z białą bilą – tracąc tym samym prawie już wygraną partię). Dalsza część meczu była popisem błędów z obu stron – co w rezultacie dało nieoczekiwane zwycięstwo Nigelowi Bondowi.

Do końca sezonu 2009/2010 na swoim koncie zapisał 95 breaków stupunktowych.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Nigel Bond interesuje się piłką nożną. Jest wiernym kibicem zespołu Manchester City.

Statystyka zwycięstw[edytuj | edytuj kod]

Rankingowe[edytuj | edytuj kod]

• British Open 1996

Nierankingowe[edytuj | edytuj kod]

• Scottish Masters 1997
• Malta Grand Prix 1996
• World Games (Snooker – Mężczyźni Indywidualnie) 2009

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Nigel Bond – profil w serwisie 147.com.pl (pol.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]