Nikołaj Kolesnikow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Kolesnikow
Николай Колесников
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Wasiliewicz Kolesnikow

Data i miejsce urodzenia

8 września 1953
Kargały

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Montreal 1976 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
brąz Praga 1978 sztafeta 4 × 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Mediolan 1978 bieg na 60 m
Uniwersjada
złoto Rzym 1975 sztafeta 4 × 100 m
złoto Sofia 1977 sztafeta 4 × 100 m

Nikołaj Wasiliewicz Kolesnikow ros. Николай Васильевич Колесников (ur. 8 września 1953 w miejscowości Kargały w ówczesnym obwodzie tałdy-kurgańskim Kazachskiej SRR[1][2]) – radziecki lekkoatleta sprinter, medalista olimpijski z Montrealu.

Rozpoczął karierę międzynarodową na uniwersjadzie w 1975 w Rzymie, gdzie zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów[3]. Zajął 4. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium[4]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, gdzie zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta radziecka biegła w składzie: Aleksandr Aksinin, Kolesnikow, Juris Silovs i Wałerij Borzow). Indywidualnie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[1]. Ponownie zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 1977 w Sofii[3].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie zwyciężył w biegu na 60 metrów, wyprzedzając Patyra Petrowa z Bułgarii i Aleksandra Aksinina[5]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Siergiej Władimircew, Kolesnikow, Aksinin i Wołodymyr Ihnatenko). Zajął również 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów[6]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu nie ukończył finałowego biegu na 60 metrów, a na halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen zajął na tym dystansie 4. miejsce[7].

Kolesnikow był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w 1979 i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1980 oraz brązowym medalistą w 1975 w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów. Był halowym mistrzem ZSRR w biegu na 60 metrów w latach 1977-1977 oraz na 100 metrów w 1978[2][8].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nikolay Kolesnikov [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-08] (ang.).
  2. a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 363. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  3. a b Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 29, 66 [dostęp 2021-07-08] (ros.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 397 [dostęp 2021-07-08] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 403 [dostęp 2021-07-08] (ang.).
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553, 557–558 [dostęp 2021-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 406, 409 [dostęp 2021-07-08] (ang.).
  8. Soviet Indoor Championships. GBRAthletics. [dostęp 2010-08-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]