Nikołaj Pirogow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Pirogow
Николай Иванович Пирогов
Ilustracja
Nikołaj Iwanowicz Pirogow na obrazie Ilji Riepina, 1881 rok
Data i miejsce urodzenia

13 listopada?/25 listopada 1810
Moskwa

Data i miejsce śmierci

23 listopada?/5 grudnia 1881
Winnica

Zawód, zajęcie

lekarz chirurg

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Medal „Za Obronę Sewastopola w latach 1854–1855”

Nikołaj Iwanowicz Pirogow (ros. Николай Иванович Пирогов; ur. 13 listopada?/25 listopada 1810 w Moskwie, zm. 23 listopada?/5 grudnia 1881 w Winnicy) – rosyjski lekarz, pionier nowoczesnej chirurgii[1].

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Wprowadził jako pierwszy w Rosji i jako jeden z pierwszych w Europie nauczanie anatomii topograficznej, w 1847 roku opisał przezodbytniczą narkozę eterową, w 1854 roku wprowadził metodę osteoplastycznej amputacji stopy, w 1855 zastosował opatrunek gipsowy w leczeniu złamań kończyn. Autor klasycznego atlasu anatomii, wydanego w latach 1852–1859[1]. Jego zabalsamowane szczątki można oglądać w mauzoleum w Winnicy.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W Winnicy przy ulicy Pirogowa 155 w domu, w którym mieszkał, znajduje się poświęcone mu muzeum.

Jest patronem ukraińskiego Narodowego Uniwersytetu Medycznego w Winnicy. W Polsce patronuje Wojewódzkiemu Specjalistycznemu Szpitalowi im. Mikołaja Pirogowa w Łodzi[2].

W 2020 roku powstał Order Pirogowa nazwany jego imieniem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nikolai Ivanovich Pirogov w bazie Who Named It (ang.)
  2. Historia placówki. Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. M. Pirogowa w Łodzi. [dostęp 2019-08-03].