Nikołaj Szczołokow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Szczołokow
Никола́й Ани́симович Щёлоков
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1910
Ałmazna, gubernia jekaterynosławska

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1984
Moskwa

Minister ochrony porządku publicznego ZSRR
Okres

od 18 września 1966
do 25 listopada 1968

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Minister spraw wewnętrznych ZSRR
Okres

od 17 września 1966
do 17 grudnia 1982

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

Witalij Fiedorczuk

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Bohdana Chmielnickiego II klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Srebrny Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja) Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)
Multimedia w Wikimedia Commons

Nikołaj Anisimowicz Szczołokow (ros. Никола́й Ани́симович Щёлоков, ur. 13 listopada?/26 listopada 1910 w stanicy Ałmazna w guberni jekaterynosławskiej, zm. 13 grudnia 1984 w Moskwie) – radziecki polityk i dowódca wojskowy, generał armii, minister spraw wewnętrznych ZSRR (1968-1984), Bohater Pracy Socjalistycznej (1980).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo pracował w kopalni w Kadijewce, jednocześnie zajmował się malarstwem, w latach 1929-1933 studiował w Dniepropetrowskim Instytucie Metalurgicznym. Od 1931 w WKP(b), pracował w zakładach metalurgicznych w Ałmaznej i Dniepropetrowsku, 1934-1935 odbywał służbę w Armii Czerwonej, 1935-1938 był inżynierem zmiany i zastępcą szefa odlewni zakładu instalacji metalurgicznej. Od grudnia 1938 do grudnia 1939 I sekretarz rejonowego komitetu KP(b)U w Dniepropetrowsku, 1939-1941 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Dniepropetrowskiej Rady Miejskiej, od lipca 1941 do 1942 członek Rady Wojennej Frontu Południowego, 1942-1943 zastępca naczelnika Tyłów Północnej Grupy Wojsk Frontu Kaukaskiego/Frontu Północno-Kaukaskiego ds. politycznych w stopniu starszego politruka, później komisarza batalionowego. Od 1943 pełnił funkcję zastępcy dowódcy 218 Dywizji Piechoty ds. politycznych w stopniu podpułkownika, następnie do grudnia 1945 był zastępcą dowódcy 28 Korpusu Piechoty ds. politycznych, w 1944 awansowany na pułkownika, brał udział w walkach na Kaukazie, na Ukrainie, w Polsce i Czechosłowacji. Od grudnia 1945 do sierpnia 1946 sekretarz odpowiedzialny Komisji Partyjnej przy Zarządzie Politycznym Karpackiego Okręgu Wojskowego, od sierpnia 1946 do 1947 zastępca ministra przemysłu lokalnego Ukraińskiej SRR, od 1947 zastępca sekretarza KP(b)U, następnie do stycznia 1951 kierownik Wydziału Przemysłowego KC KP(b)U.

Od 13 stycznia 1951 do 5 lipca 1958 I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Mołdawskiej SRR, od 7 czerwca 1957 do 8 lipca 1958 i ponownie 1962-1964 przewodniczący Mołdawskiego Sownarchozu, od 18 kwietnia 1959 do 30 maja 1962 ponownie I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Mołdawskiej SRR, od 12 maja 1962 do 23 stycznia 1963 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Mołdawskiej SRR. Od 18 lutego do 22 grudnia 1965 ponownie I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Mołdawskiej SRR, od 22 grudnia 1965 do 13 lutego 1967 II sekretarz KC Komunistycznej Partii Mołdawii, od 8 kwietnia 1966 do 10 kwietnia 1968 zastępca członka KC KPZR, we wrześniu 1966 mianowany generałem porucznikiem. Od 18 września 1966 do 25 listopada 1968 minister ochrony porządku publicznego ZSRR, a od 17 września 1966 do 17 grudnia 1984 minister spraw wewnętrznych ZSRR, od 10 kwietnia 1968 do 15 czerwca 1986 członek KC KPZR, 1967 awansowany na generała pułkownika, a 10 września 1976 na generała armii, od grudnia 1982 do 1984 w Grupie Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. Od 1978 doktor nauk ekonomicznych. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 4 do 9 kadencji.

6 listopada 1984 pozbawiony stopnia generała armii za defraudację znaczących sum, 7 grudnia 1984 wykluczony z partii, a 12 grudnia 1984 pozbawiony tytułu Bohatera Pracy Socjalistycznej i odznaczeń. Z powodu załamania zastrzelił się.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nikołaj_Szczołokow&oldid=73001418”