Nina Fiodorowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nina Fiodorowa
Нина Фёдорова
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1947
Trawino

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 2019
Petersburg

Klub

Trud Leningrad

Wzrost

160 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1976 biegi narciarskie
(sztafeta 4 × 5 km)
srebro Lake Placid 1980 biegi narciarskie
(sztafeta 4 × 5 km)
brąz Innsbruck 1976 biegi narciarskie
(bieg na 5 km)
Mistrzostwa świata
złoto Wysokie Tatry 1970 sztafeta 3 × 5 km
złoto Falun 1974 sztafeta 4 × 5 km
brąz Wysokie Tatry 1970 bieg na 5 km
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Nina Wiktorowna Bałdyczowa z d. Fiodorowa (ros. Нина Викторовна Балдычёва z d. Фёдорова, ur. 18 lipca 1947 w Trawinie, zm. 27 stycznia 2019 w Petersburgu[1]) – rosyjska biegaczka narciarska reprezentująca Związek Radziecki, trzykrotna medalistka olimpijska oraz trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie w Sapporo w 1972 r. były jej olimpijskim debiutem. Zajęła tam 10. miejsce w biegu na 5 kilometrów techniką klasyczną. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku zajęła trzecie miejsce w biegu na 5 km stylem klasycznym, przegrywając jedynie z Heleną Takalo i Raisą Smietaniną. Ponadto wspólnie z Raisą Smietaniną, Zinaidą Amosową i Galiną Kułakową zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 5 km. Startowała także na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 r. Zdobyła tam swój ostatni medal w karierze zajmując razem z Raisą Smietaniną, Niną Roczewą i Galiną Kułakową drugie miejsce w sztafecie. Jej najlepszym wynikiem na tych igrzyskach było 5. miejsce w biegu na 5 km stylem klasycznym.

W 1970 r. wystartowała na mistrzostwach świata w Wysokich Tatrach. Zdobyła tam brązowy medal w biegu na 5 km oraz wspólnie z koleżankami złoty medal w sztafecie. W zdobyciu złotego medalu pomogły jej Galina Kułakowa i Alewtina Olunina. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Falun wywalczyła kolejny złoty medal w sztafecie. Tym razem reprezentantki ZSRR wystąpiły w składzie: Nina Bałdyczowa, Nina Seliunina, Raisa Smietanina i Galina Kułakowa. W swoim najlepszym starcie indywidualnym, w biegu na 5 km techniką klasyczną zajęła 5. miejsce.

Ponadto kilkakrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Związku Radzieckiego, zwyciężając na dystansie 5 km (1971) oraz w sztafecie (1969-73, 1975–76, 1979).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
10. 9 lutego 1972 Japonia Sapporo 5 km stylem klasycznym 30:13,41 +25,12 Galina Kułakowa
3. 7 lutego 1976 Austria Innsbruck 5 km stylem klasycznym 15:48,69 +24,13 Finlandia Helena Takalo
4. 10 lutego 1976 Austria Innsbruck 10 km stylem klasycznym 30:13,41 +39,17 Raisa Smietanina
1. 12 lutego 1976 Austria Innsbruck Sztafeta 4 × 5 km[2] 1:07:49,75 - -
5. 15 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 5 km stylem klasycznym 15:06,92 +22,09 Raisa Smietanina
6. 18 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 10 km stylem klasycznym 30:31,54 +51,39 Barbara Petzold
2. 21 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Sztafeta 4 × 5 km[3] 1:02:11,10 +1:07,20  NRD

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 16 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 5 km stylem klasycznym 18:07,89 +20,62 Galina Kułakowa
1. 20 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry Sztafeta 3 × 5 km[4] 54:32,18 - -
5. 18 lutego 1974 Szwecja Falun 5 km stylem dowolnym 15:17,42 +21,70 Galina Kułakowa
1. 24 lutego 1974 Szwecja Falun Sztafeta 4 × 5 km[5] 1:02:57,39 - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

W sezonach 1973/1974 – 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Klingenthal – 12 stycznia 1979 (5 km) – 2. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]