French
DeutschNobuyuki Abe – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1875 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1953 |
| Premier Japonii | |
| Okres | od 30 sierpnia 1939 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Gubernator Generalny Korei | |
| Okres | od 22 lipca 1944 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
 | |
| Odznaczenia | |
 | |
Nobuyuki Abe (jap. 阿部信行; ur. 24 listopada 1875 w Kanazawie, zm. 7 września 1953 w Tokio) – japoński wojskowy oraz polityk. Generał Cesarskiej Armii Japońskiej. W 1939 minister spraw zagranicznych Japonii, w latach 1939–1940 premier Japonii, w latach 1944–1945 ostatni generalny gubernator Korei.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie o tradycjach samurajskich. Jego szwagrem był admirał Shigeyoshi Inoue.
Do armii zgłosił się jako ochotnik w trakcie trwania wojny japońsko-rosyjskiej. Po zakończeniu wojny rozpoczął karierę wojskową. W 1897 ukończył Akademię Cesarskiej Armii Japońskiej. W listopadzie 1900 awansował do stopnia porucznika. Uczęszczał do Wojskowej Szkoły Artylerii, którą ukończył w grudniu 1901. W grudniu 1908 otrzymał stopień majora. W listopadzie 1910 został wysłany do Cesarstwa Niemieckiego jako attache wojskowy w ambasadzie japońskiej, w lutym 1913 został mianowany attache pomocniczym w ambasadzie Japonii w Wiedniu. W 1915 awansowany na podpułkownika, w 1918 otrzymał stopień pułkownika.
Między 1928 a 1930 był wiceministrem wojny (w 1930 przez kilka miesięcy stał na czele tego ministerstwa). Od 1933 był generałem (dowódca wojska na Formozie), by w 1936 przejść do rezerwy. W sierpniu 1939 został premierem, w wyniku czego zostały osłabione relacje z III Rzeszą. Neutralny wobec wojny w Europie, w połowie stycznia 1940 podał się do dymisji.
W 1940 wstąpił do Stowarzyszenia Wspierania Władzy Cesarskiej.
Kilka miesięcy potem został doradcą marionetkowego chińskiego gabinetu Wanga Jingweia. W 1944 był gubernatorem generalnym Korei. Po wojnie nie był sądzony (pomimo tego, że znalazł się na liście zbrodniarzy wojennych)[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (1934)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 8-9.
- kursywa – p.o. premiera