Nowa Rzeczowość – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nowa Rzeczowość (niem. Neue Sachlichkeit), także realizm magiczny[1] – kierunek w sztuce niemieckiej przełomu lat 20. i 30. XX w., przeciwstawiający się ekspresjonizmowi i abstrakcjonizmowi[2].

Artyści tego nurtu zastąpili wizyjność i symbolizm ekspresjonizmu przedstawiając rzeczywistość obiektywnie, często o zabarwieniu satyrycznym. Zamiast ku abstrakcjonizmowi, zmierzali ku realizmowi (czy wręcz naturalizmowi), czasem dość brutalnemu i cynicznemu. Ich sztuka była reakcją na społeczną, polityczną i gospodarczą sytuację w powojennych Niemczech.

Do przedstawicieli tego kierunku zalicza się przede wszystkim malarzy George Grosza i Otto Diksa[3], a także Maksa Beckmanna, Aleksandra Kanoldta, Georga Schrimpfa, Karla Hubbucha[2], Christiana Schada[3], Rudolfa Schlichtera, Antona Räderscheidta, Franza Radziwilla[4], Franza Sedlacka[5] i Felix Nussbaum.

Twórcą pojęcia „Nowa Rzeczowość” był Gustav Friedrich Hartlaub, dyrektor Kunsthalle Mannheim – miejscowego muzeum sztuki[2][5]. Określił nim ramy wystawy, którą wymyślił w 1923, a która odbyła się w 1925[a][2]. Inną nazwę nurtu, realizm magiczny, stworzył w 1925 Franz Roh[1] (pojawiła się ona w jego książce Nach-Expressionismus).

Pojęcie było używane również wobec gatunków literatury opierających się na obiektywizmie: reportaż, krytyczny esej, powieść biograficzna opierająca się na źródłach naukowych[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Alexander Kanoldt
    Alexander Kanoldt
  • Georg Schrimpf
    Georg Schrimpf
  • Anita Rée
    Anita Rée
  • Carl Grossberg
    Carl Grossberg
  • Felix Nussbaum
    Felix Nussbaum


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Spotyka się informację, jakoby sama wystawa odbyła się w 1923.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Altmann 2012 ↓, s. 471.
  2. ↑ a b c d Susanna Partsch: Kunst-Epochen. 20. Jahrhundert I. Stuttgart: Reclam, 2002, s. 312. ISBN 978-3-15-018178-2. (niem.).
  3. ↑ a b Neue Sachlichkeit – Art Term. Tate Glossary. [dostęp 2017-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 lipca 2017)]. (ang.).
  4. ↑ Altmann 2012 ↓, s. 403.
  5. ↑ a b c Neue Sachlichkeit [online], Austria-Forum [dostęp 2020-02-23] (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Kotula, P. Krakowski: Malarstwo, rzeźba, architektura. Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej. Warszawa: 1972.
  • Lothar Altmann (red.), Leksykon malarstwa i grafiki, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2012, s. 403–406, 471, ISBN 978-83-213-4729-5 (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nowa_Rzeczowość&oldid=73188759”