Ogniomistrz Kaleń – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ogniomistrz Kaleń
Gatunek

wojenny, psychologiczny

Rok produkcji

1961

Data premiery

12 października 1961

Kraj produkcji

Polska

Język

polski, ukraiński

Czas trwania

101 min

Reżyseria

Ewa Petelska
Czesław Petelski

Scenariusz

Ewa Petelska i Czesław Petelski na podstawie powieści Łuny w Bieszczadach Jana Gerharda

Główne role

Wiesław Gołas
Leon Niemczyk
Janusz Kłosiński

Muzyka

Tadeusz Baird

Zdjęcia

Mieczysław Jahoda

Scenografia

Adam T. Nowakowski
Halina Sułkowska

Kostiumy

Adam T. Nowakowski
Hanna Morawiecka

Montaż

Felicja Rogowska

Produkcja

Zespół Filmowy Studio

Nagrody
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (rok 1962)

Ogniomistrz Kaleń – polski film wojenny z 1961 roku w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich zrealizowany na podstawie powieści Łuny w Bieszczadach Jana Gerharda.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Zarys fabuły[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz filmu zrealizowano na podstawie znanej wówczas powieści Łuny w Bieszczadach[1] Jana Gerharda – dowódcy 34 Pułku Piechoty. Akcja filmu rozgrywa się w okresie walk Ludowego Wojska Polskiego i aparatu bezpieczeństwa ze zbrojnymi oddziałami ukraińskimi oraz z polskim podziemiem antykomunistycznym, i toczy się w plenerach Baligrodu, Zagórza oraz Smolnika. Sięga do wydarzeń z lat 1944–1947, działań oddziałów Ukraińskiej Powstańczej Armii w południowo-wschodniej Polsce (potocznie nazywanej „Bieszczadami”), naznaczonych licznymi zbrodniami wojennymi, zakończonych ich ostatecznym rozbiciem przez polskie oddziały Wojsk Ochrony Pogranicza, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Milicji Obywatelskiej i Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej[2].

Tytułowy bohater – doświadczony żołnierz, spryciarz i zawadiaka, usiłuje znaleźć się w tych brutalnych warunkach i ocalić przed kolejnymi zagrożeniami, jakich nie szczędzi życie codzienne na krwawiącym pograniczu. Tragizm sytuacji ogólnej łagodzi miejscami humor sytuacyjny wynikający z nonszalanckiej postawy i beztroskiego charakteru głównego bohatera oraz z jego perypetii, w jakie wciąż pechowo popada[2].

Plenery: Baligród, Muszyna, Smolnik nad Osławą, Zagórz, Kielczawa i Rezerwat przyrody Sine Wiry[3].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

W filmie zostały wykonane utwory „Chryzantemy złociste” (muz. i sł. Zbigniew Maciejowski) oraz „Spoza gór i rzek” (Marsz I Korpusu) (sł. Adam Ważyk, muz. Aleksander Barchacz)[4]. Odtwarzana jest także piosenka "Serce w plecaku" (autor Michał Zieliński) podczas sceny na targowisku[4].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (rok 1962)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Szymczyk. Ogniomistrz Kaleń. Film o Bieszczadach. „Nowiny Rzeszowskie / Widnokrąg”, s. 1-2, Nr 3 z 15 października 1961. 
  2. a b Kamil Pawlicki: Kalenia losy zawiłe. Filmweb. [dostęp 2021-11-06].
  3. a b Bieszczady w filmie. Ogniomistrz Kaleń. Twoje Bieszczady. [dostęp 2021-11-06].
  4. a b Ogniomistrz Kaleń w serwisie YouTube

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]