Oleg Leonidow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oleg Leonidowicz Leonidow (Szymanski) (ros. Олег Леонидович Леонидов (Шиманский); ur. 15 marca 1893, zm. 17 września 1951) – radziecki prozaik, dramaturg oraz scenarzysta.

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Moskwie. Karierę literacką zaczął w 1911 roku. W latach 1917–1924 służył w Armii Czerwonej. Od 1926 roku pracował w filmach. Pisał scenariusze także do filmów animowanych. Pracował również jako tłumacz i krytyk literacki. Był wykładowcą WGIKu^[1][2].

• 1927: Człowiek z restauracji
• 1928: Biały orzeł
• 1928: Kukła z milionami
• 1930: Odpust na św. Jorgena
• 1936: Dzieci kapitana Granta
• 1938: Wyspa skarbów

• 1951: Opowieść z tajgi
• 1951: Serce śmiałka
• 1952: Śnieżynka

• Leonidow Oleg, Serce bohatera: Bajka filmowa, przeł. z jęz. ros. Stanisław Strumph-Wojtkiewicz, Warszawa 1954.

• Oleg Leonidow w bazie Animator.ru
• Oleg Leonidow w bazie IMDb (ang.)
• ЛЕОНИДОВ Олег Леонидович