Olga Wiłuchina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olga Wiłuchina
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1988
Mieżgorje

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

27.03.2009, Chanty-Mansyjsk (6. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

27.03.2009, Chanty-Mansyjsk (6. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

4.03.2012, Ruhpolding (3. miejsce – b.pościgowy)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
brąz Ruhpolding 2012 b.pościgowy
Mistrzostwa Europy
brąz Otepää 2010 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Presque Isle 2006 sprint
srebro Presque Isle 2006 sztafeta
srebro Martell 2007 sztafeta
srebro Canmore 2009 sztafeta
brąz Presque Isle 2006 b. pościgowy
brąz Ruhpolding 2008 sztafeta
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Bansko 2007 sztafeta
złoto Nové Město 2008 sztafeta
złoto Ufa 2009 sprint
złoto Ufa 2009 b. indywidualny
złoto Ufa 2009 b. pościgowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Olga Giennadijewna Wiłuchina (ros. Ольга Геннадьевна Вилухина; ur. 22 marca 1988 w Mieżgorje) – rosyjska biathlonistka, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy w karierze osiągnęła w 2006 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle zdobyła trzy medale. W sprincie zwyciężyła, w sztafecie była druga, a w biegu pościgowym zajęła trzecie miejsce. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Martell ponownie zdobyła srebro w sztafecie. W tej konkurencji zdobyła też brązowy medal podczas mistrzostw świata juniorów w Ruhpolding w 2008 roku i kolejny srebrny podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore w 2009 roku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 27 marca 2009 roku w Chanty-Mansyjsku, zajmując 6. miejsce w sprincie. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 4 marca 2012 roku w Ruhpolding, gdzie rywalizację w biegu pościgowym zakończyła na trzeciej pozycji. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawała na podium: 1 grudnia 2012 roku w Östersund była trzecia w sprincie, 16 marca 2013 roku w Chanty-Mansyjsku była druga w biegu pościgowym, a 22 marca 2013 roku w Oslo w tej samej konkurencji zajęła trzecie miejsce. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2013/2014, kiedy zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 2012 roku zdobyła brązowy medal w biegu pościgowym. Wyprzedziły ją tam tylko Darja Domraczewa z Białorusi i Niemka Magdalena Neuner. Była też między innymi czwarta w sztafecie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Novym Měscie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zdobyła srebrne medale w sprincie i sztafecie.

W grudniu 2016 Międzynarodowa Unia Biathlonu rozpoczęła dochodzenie w sprawie przyjmowania przez kilkudziesięciu rosyjskich biathlonistów środków dopingujących. W tym gronie znalazły się Olga Wiłuchina i Jana Romanowa, srebrne medalistki w biegu sztafetowym rozegranym podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014[1]. 27 listopada 2017 Międzynarodowy Komitet Olimpijski pozbawił ją medali za wicemistrzostwo olimpijskie w biegu sztafetowym i biegu sprinterskim na tychże igrzyskach oraz nałożył karę dyskwalifikacji za stosowanie niedozwolonych środków[2].

W 2016 zakończyła karierę sportową[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Zestawienia zostały opracowane na podstawie źródła[4]:

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2014 Soczi[a] – 2. 7. 21. 2. 4. –

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2012 Ruhpolding – 8. 3. – – 5. –
2013 Nové Město na Moravě 10. 5. 22. 23. 4. 6. –

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2006 Presque Isle 28. 1. 3. nd. 2. nd. –
2007 Martell 14. 15. 9. nd. 2. nd. –
2008 Ruhpolding 9. 17. 4. nd. 3. nd. –
2009 Canmore 23. 6. 4. nd. 2. nd. –

Mistrzostwa Europy juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2007 Bansko – 7. 6. nd. 1. nd. –
2008 Nové Město na Moravě 11. – – nd. 1. nd. –
2009 Ufa 1. 1. 1. nd. – nd. –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2008/2009 65.
2010/2011 66.
2011/2012 11.
2012/2013 12.
2013/2014 5.

Miejsca na podium zawodów PŚ[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 4 marca 2012 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+1+0 30:55,0 +1:15,4 Darja Domraczawa
2. 1 grudnia 2012 Szwecja Östersund Sprint na 7,5 km 3. 0+1 21:53,4 +19,4 Tora Berger
3. 16 marca 2013 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+1+2+0 31:05,8 +7,0 Gabriela Soukalová
4. 22 marca 2013 Norwegia Oslo/Holmenkollen Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+2+0 31:23,1 +54,0 Anastasija Kuźmina

Puchar IBU[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2009/2010 14
2013/2014 104

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 29 listopada 2009 Szwecja Idre Sprint na 7,5 km 2. 0+0 23:42,5 +3,3 Sabrina Buchholz
2. 13 grudnia 2009 Włochy Ridnaun Sprint na 7,5 km 2. 0+1 23:50,3 +4,7 Sabrina Buchholz
3. 19 grudnia 2009 Austria Obertilliach Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+0+0 32:07,4 +11,5 Stefanie Hildebrand

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dyskwalifikacja za doping.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Łukasz Witczyk: Rosjanki stracą olimpijski medal w biathlonowej sztafecie? Dwie zawodniczki podejrzewane o doping. sportowefakty.wp.pl, 2016-12-24. [dostęp 2017-11-29].
  2. ↑ Łukasz Witczyk: Szokujące słowa dopingowiczki. „Wolałabym wyrzucić medal do kosza niż odesłać go do MKOl”. sportowefakty.wp.pl, 2017-11-28. [dostęp 2017-11-29].
  3. ↑ Russian biathlete Vilukhina ends career. tass.com, 2016-11-11. [dostęp 2017-11-29]. (ang.).
  4. ↑ Profil zawodnika na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olga_Wiłuchina&oldid=70125635”