Opieka wojskowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opieka wojskowa (także Stare wiarusy, czyli Opieka wojskowa) – komedia Stanisława Bogusławskiego w trzech aktach. Prapremiera odbyła się warszawskim Teatrze Rozmaitości 28 stycznia 1848[1][2].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Emilia, córka zmarłego pułkownika, żyje pod opieką trzech zdziwaczałych wojaków, starych przyjaciół jej ojca: Tęgosza, Krzykalskiego i Letkiewicza. Emilia zakochuje się w nowym sąsiedzie, modnisiu z wielkiego świata, Julianie Wydzierskim, któremu zależy jedynie na jej posagu. Wszyscy trzej opiekunowie dokładają starań, by nie dopuścić do tego małżeństwa. Tęgosz marzy o związku Emilii ze swym synem – Bronisławem, którego w tym celu ściąga z Warszawy. Wszystko kończy się dobrze, gdyż okazuje się, że Emilia tylko udawała uczucie do Juliana, chcą ukarać Bronisława za jego przedłużającą się nieobecność[1].

Dzieje sceniczne[edytuj | edytuj kod]

Po premierze warszawskiej sztukę wystawiano także w: Krakowie, Lwowie, Mińsku, Poznaniu, Lublinie, Bydgoszczy, Łodzi i Katowicach[1]. W XX w. utwór był wystawiany m. in. w:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Opieka wojskowa, [w:] Halina Waszkiel, Stanisław Bogusławski, Warszawa: Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza, 2010, s. 296-317, ISBN 978-83-927763-1-4.
  2. a b c d e Opieka wojskowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki). [dostęp 2024-02-20].
  3. [Afisz] : [Inc.:] W środę, dnia 26-go marca 1947 r. i dni następnych premiera "Opieka wojskowa" komedia w 3-ch aktach Stanisława Bogusławskiego [...]., Polona : polska biblioteka cyfrowa, 1947 [dostęp 2024-02-20].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]