Order Złotej Ostrogi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Order Złotej Ostrogi
Ordo Militia Aurata

Awers
Gwiazda
Baretka wstęgi od 1905
Ustanowiono	7 lutego 1905 (wersja współczesna)
Dewiza	„PRAEMIUM VIRTUTI PIETALI” („NAGRODA CNOTY POBOŻNOŚCI”)
Powyżej	Order Najwyższy Chrystusa
Poniżej	Order Piusa IX
Powiązane	Kawaler Złotej Ostrogi
Multimedia w Wikimedia Commons

Order Złotej Ostrogi (łac. Ordo Militia Aurata, wł. Ordine dello Speron d'Oro) – jednoklasowy, drugi w kolejności order papieski.

Nie jest znana data jego ustanowienia, a pierwszy dokument nadania pochodzi z 1539^[1]. Nadawany był w latach 1559-1815 wraz z tytułem palatini przez papieża wspólnie z cesarzem, w 1841 został połączony z Orderem Świętego Sylwestra przez Grzegorza XVI i odtąd nadawany jako odznaczenie wyłącznie papieskie. Został przywrócony przez Piusa X w 1905 jako osobne odznaczenie wieszane na komandorskiej wstędze, a od 1932 na łańcuchu, w obu przypadkach wraz z gwiazdą^[2]. Od 1966 może być nadawany wyłącznie chrześcijańskim głowom państw^[1].

Dewizą orderu jest „praemium virtuti pietali” („nagroda cnoty pobożności”)^[3].

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

Wśród odznaczonych są m.in.^[2]:

• Wolfgang Amadeus Mozart, austriacki kompozytor,
• Antonio Canova, włoski rzeźbiarz,
• Gaetano Donizetti, włoski kompozytor^[1],
• Christoph Willibald Gluck, niemiecki kompozytor,
• Wincenty Kiszka-Zgierski, polski dramaturg^[4],
• Franciszek Paprocki, polski geograf^[4],
• Alojzy Osiński, polski filolog^[4],
• 1682 – Jerzy Siemiginowski-Eleuter, polski malarz^[5],
• 1836 – Jan Ksawery Kaniewski, polski malarz^[6],

po 1905:

• 1927 – Fouad I, król Egiptu,
• 1928 – Amanullah, król Afganistanu,
• 1931 – Ahmad Pasza, bej Tunezji,
• 1932 – Benito Mussolini, premier Włoch,
• 1936 – Miklós Horthy, regent Węgier,
• 1939 – Piotr II Karadziordziewić, król Jugosławii,
• 1948 – Mohammed Reza Pahlawi, cesarz Iranu,
• 1948 – Luigi Einaudi, prezydent Włoch,
• 1957 – Theodor Heuss, prezydent Niemiec,
• 1959 – Paweł I Grecki, król Grecji,
• 1962 – Antonio Segni, prezydent Włoch,
• 1963 – Konrad Adenauer, kanclerz Niemiec,
• 1964 – Fryderyk IX, król Danii,
• 1964 – Husajn I, król Jordanii

Ostatnim żyjącym kawalerem orderu był Jan, wielki książę Luksemburga, odznaczony w 1965^[2] (zm. 23 kwietnia 2019).

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Złotej Ostrogi.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Orderem Złotej Ostrogi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]