Ordre de Bataille dywizji piechoty PSZ w 1944 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Struktura organizacyjna dywizji piechoty PSZ – organizacja dywizji piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

W latach 1943-1947 w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie sformowano trzy wielkie jednostki piechoty: 3 Dywizję Strzelców Karpackich, 4 Dywizję Piechoty i 5 Kresową Dywizję Piechoty.

Wymienione związki taktyczne zostały zorganizowane na podstawie brytyjskich etatów wojennych dywizji piechoty (ang. War Establishments for Infantry Divisional).

• Kwatera Główna (ang. Divisional Headquarters)
  • dowództwo
  • sztab
• 1 Brygada Piechoty
• 2 Brygada Piechoty
• 3 Brygada Piechoty
• batalion ciężkich karabinów maszynowych (ang. Machine Gun Battalion)

• Kwatera Główna Artylerii Dywizyjnej (ang. Headquarters, Infantry Divisional Artillery, etat WE II/117/3 z 14 grudnia 1943 roku)
  • 1 pułki artylerii lekkiej (ang. Field Regiment Royal Artillery, etat WE II/190B/1 z 22 grudnia 1943 roku)
  • 2 pułki artylerii lekkiej
  • 3 pułki artylerii lekkiej
  • pułk artylerii przeciwlotniczej lekkiej (ang. Light Anti-aircraft Regiment)
  • pułk artylerii przeciwpancernej (ang. Anti-tank Regiment)
• rozpoznawczy pułk samochodów pancernych dywizji piechoty (ang. Reconnaissance Regiment)
• batalion saperów
• batalion łączności
• szwadron żandarmerii (ang. Divisional Provost Company)

Organizacja brygada piechoty:

• Kwatera Główna (ang. Brigade Headquarters)
• pluton sztabowy
• 1 batalion piechoty (ang. Infantry Battalion)
• 2 batalion piechoty
• 3 batalion piechoty
• czołówka warsztatowo-naprawcza

Organizacja batalionu piechoty

• kompania dowodzenia
  • pluton łączności
  • pluton saperów
  • pluton gospodarczy
• cztery kompanie strzeleckie
  • poczet dowódcy
  • trzy plutony strzeleckie
    • trzy drużyny strzelców
    • sekcja moździerzy
• kompania wsparcia
  • pluton moździerzy
  • pluton rozpoznawczy (13 carierów)
  • pluton przeciwpancerny (działa 6-funtowe)

Batalion etatowo liczył 39 oficerów i 744 szeregowych. Posiadał 55 samochodów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Witold Biegański, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967.
• Tadeusz Rawski, Piechota w II wojnie światowej, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1984, ISBN 83-11-07065-2.