French
DeutschOscar Otte – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(48002670836).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1993 |
| Wzrost | 193 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2011 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Peter Moraing |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 36 (27 czerwca 2022) |
| Australian Open | 2R (2022) |
| Roland Garros | 2R (2019) |
| Wimbledon | 3R (2022) |
| US Open | 4R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 161 (15 maja 2017) |
| Roland Garros | 1R (2022) |
| Wimbledon | 1R (2022) |
Oscar Otte (ur. 16 lipca 1993 w Kolonii) – niemiecki tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W cyklu ATP Tour osiągnął jeden finał turnieju w grze podwójnej. W karierze wygrał pięć singlowych oraz dwa deblowe turnieje rangi ATP Challenger Tour.
W 2018 roku podczas French Open zadebiutował w turnieju głównym imprezy wielkoszlemowej. Startując jako szczęśliwy przegrany z kwalifikacji, odpadł w pierwszej rundzie z Matteo Berrettinim.
Rok później w tym samym turnieju, startując znów jako szczęśliwy przegrany z kwalifikacji, pokonał Malika al-Dżaziriego w pierwszej rundzie. W drugiej natomiast przegrał z Rogerem Federerem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu gry pojedynczej był na 36. miejscu (27 czerwca 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 161. pozycji (15 maja 2017).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 października 2022 | Sofia | Twarda (hala) |  Fabian Fallert |  Rafael Matos David Vega Hernández | 6:3, 5:7, 8–10 |
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 18 czerwca 2017 | Lizbona | Ceglana |  Taro Daniel | 4:6, 6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 13 września 2020 | Aix-en-Provence | Ceglana | Thiago Seyboth Wild | 6:2, 6:7(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 31 października 2021 | Ismaning | Dywanowa |  Lukáš Lacko | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 14 listopada 2021 | Ortisei | Twarda (hala) |  Maxime Cressy | 7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 28 listopada 2021 | Bari | Twarda | Daniel Masur | 7:5, 7:5 |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 maja 2017 | Rzym | Ceglana | Andreas Mies |  Kimmer Coppejans Márton Fucsovics | 4:6, 7:6(12), 10–8 |
| Zwycięzca | 2. | 3 kwietnia 2021 | Oeiras | Ceglana | Mats Moraing |  Riccardo Bonadio Denis Jewsiejew | 6:1, 6:4 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2021-04-27] (ang.).