French
DeutschOskar von Hindenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oskar Wilhelm Robert Paul Ludwig Hellmuth von Beneckendorff und von Hindenburg (ur. 31 stycznia 1883 w Królewcu, zm. 12 lutego 1960 w Bad Harzburg) – niemiecki oficer w stopniu generała porucznika, syn prezydenta Republiki Weimarskiej Paula von Hindenburga[1][2].
 | |
 generał porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1903–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 20. Dywizja Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
.svg){kind=small}
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Oskar von Hindenburg urodził się 31 stycznia 1883 roku jako jedyny syn Paula von Hindenburga[3].
Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczął swoją karierę wojskową jako porucznik w 1903 roku. Brał udział w I wojnie światowej jako oficer sztabowy przy Dowództwie Armii i Sztabie 20. Dywizji Piechoty, osiągając stopień kapitana. Po wojnie został przyjęty do Reichswehry, a w 1922 roku został dowódcą kompanii w 16. pułku piechoty. Awansował do stopnia majora w 1923 roku[4].
W maju 1925 roku został adiutantem swojego ojca, prezydenta Rzeszy. W październiku tego samego roku został skierowany do sztabu Gruppenkommando 1. Awansował do stopnia podpułkownika w lutym 1929 roku, a na pułkownika w lutym 1932 roku. W sierpniu 1939 roku został mianowany dowódcą Korpusu Armijnego i dowódcą Okręgu Wojskowego I, a następnie (25 października 1939 roku) dowódcą 422 Dywizji do zadań specjalnych, która w marcu 1940 roku została przemianowana na 401 Dywizję do zadań specjalnych. W styczniu 1941 roku został mianowany dowódcą obozów jenieckich w I Okręgu Wojskowym (Prusy Wschodnie), a w kwietniu 1942 roku awansował do stopnia generała porucznika. Został przeniesiony do rezerwy w grudniu 1944 roku, a 28 lutego 1945 roku przeszedł w stan spoczynku[3][4].
Wpływ na politykę[edytuj | edytuj kod]
Jako adiutant swojego ojca, Oskar von Hindenburg stał się publicznie znany dzięki swojemu wpływowi na prezydenta Rzeszy, zwłaszcza w kontekście zniesienia mianowania Adolfa Hitlera na kanclerza w styczniu 1933 roku[1][5].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Oskar von Hindenburg zmarł 12 lutego 1960 roku podczas pobytu w sanatorium w Bad Harzburgu z powodu zawału serca. Został pochowany na cmentarzu w Medingen, obok swojej żony Margarete i siostry Irmengard von Brockhusen[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Adolf Hitler – Nazi Leader, WW2, Germany | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2024-03-14] (ang.).
- ↑ Hindenburg, Oskar von – Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2024-03-14] (niem.).
- ↑ a b German Officer Biography – Oskar von Beneckendorf u. von Hindenburg [online], www.feldgrau.com [dostęp 2024-03-14].
- ↑ a b Generalleutnant Oskar von Beneckendorff und von Hindenburg – Lexikon der Wehrmacht [online], www.lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2024-03-14].
- ↑ The Nazi „Seizure” of Power [online], www.johndclare.net [dostęp 2024-03-14].
- ↑ Beneckendorff und Hindenburg, Oskar Wilhelm Robert Paul Ludwig Hellmuth von. | WW2 Gravestone [online], ww2gravestone.com [dostęp 2024-03-14].