Otok (numizmatyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Otok – linia biegnąca wzdłuż krawędzi monety zabezpieczająca ją przed nadmiernym wycieraniem się. Podstawowe typy otoku to liniowy i perłowy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa 1994