Otok (numizmatyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Otok – linia biegnąca wzdłuż krawędzi monety zabezpieczająca ją przed nadmiernym wycieraniem się. Podstawowe typy otoku to liniowy i perłowy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa 1994