Out of Season – Wikipedia, wolna encyklopedia

Out of Season – wspólny album studyjny wokalistki zespołu Portishead, Beth Gibbons i byłego gitarzysty Talk Talk, Paula Webba (występującym pod pseudonimem Rustin Man. Został wydany 28 października 2002 w Wielkiej Brytanii^[1], a 7 października 2003 w USA^[2].

Od strony muzycznej album odchodzi od trip hopowych brzmień Portished na rzecz dawnego brzmienia Talk Talk^[3]. Pierwszy utwór z płyty, „Mysteries”, pojawił się na ścieżce dźwiękowej do francuskiego filmu Smak życia 2^[4].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie utwory napisane przez Beth Gibbons i Paula Webba, wyjątki zaznaczone.

1. „Mysteries” – 4:39
2. „Tom the Model” – 3:41
3. „Show” (Gibbons) – 4:26
4. „Romance” – 5:09
5. „Sand River” (Webb) – 3:48
6. „Spider Monkey” – 4:10
7. „Resolve” – 2:51
8. „Drake” – 3:54
9. „Funny Time of Year” – 6:48
10. „Rustin' Man” – 4:20
11. „Candy Says” (Lou Reed) (utwór bonusowy na amerykańskim wydaniu^[3]) – 5:20

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	80/100[5]
Metacritic	83/100[6]
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	[7]
Robert Christgau	B-[8]
Drowned in Sound	8/10[9]
Entertainment Weekly	B+[10]
The Guardian	[11]
laut.de	[12]
Los Angeles Times	[13]
Pitchfork	5.7/10[14]
Rolling Stone	[15]
Slant Magazine	[16]
Spin	B+[17]
Tiny Mix Tapes	[18]

Album zyskał powszechne w uznanie Metacritic na podstawie 21 recenzji krytycznych^[6].

Poszczególni recenzenci zwrócili uwagę na głos i sposób interpretacji Beth Gibbons. Według Davida Peschka z dziennika The Guardian głos wokalistki jest „często niewiarygodnie oszczędny, czasem soczysty”. Piosenkę Tom the Model porównał do Do What You Gotta Do w interpretacji Niny Simone. Nastrój albumu jest jego zdaniem „rozpaczliwie intymny, przytłaczająco jesienny. Out of Season to cudownie niespokojne słuchanie”^[11].

„Gibbons jest w doskonałej formie wokalnej” twierdzi redakcja Billboardu: „Jej drżący, pełen emocji śpiew uwiarygodnia takie bolesne, pełne smyczków oryginały, jak Tom the Model i Romance w stylu Billie Holiday. Album to „wspaniała wycieczka, która szczególnie dobrze sprawdzi się we wczesnych, rannych godzinach”^[3]

Kolejnym recenzentem, który zwrócił uwagę na piosenkę Tom The Model, jest Sal Cinquemani ze Slant Magazine. Podkład instrumentalny tej piosenki przywołuje na myśl „filmowe orkiestracje Barrowa i Utleya ze smyczkami, instrumentami dętymi i organami, choć delikatne aranżacje Webba są mniej wyraziste, pozwalając Gibbonso wydobyć na powierzchnię każdy szorstki tik wokalny, każdy skowyt i każdy bolesny tekst. Out of Season to wciąż jeden z najlepszych albumów ubiegłego roku, tego roku lub jakiegokolwiek innego roku...” – uważa autor^[16].

Zdaniem Davida Merryweathera z Drowned in Sound głos Gibbons jest na płycie „wszystkim”, a ona sama „mogłaby zaśpiewać słowa z artykułu w The Wire i nadal brzmiałoby to pięknie”. Paul Webb dopasował swoją instrumentację do śpiewanych przez nią piosenek, „mrocznych i czułych medytacji o stracie, samotności i uniesieniu, wkradających się w najgłębsze zakamarki, by drżeć w nocy i czekać na wschód słońca”. Album jest według niego „rozdzierający, a jednocześnie pokrzepiający serce, i nie ma nic lepszego w te mroźne dni niż pozwolić jego przejmującemu pięknu owinąć swoje czułe ramiona wokół duszy”^[9].

W opinii Steve’a Hochmana z Los Angeles Times piosenki albumu, „pomysłowo czerpiące z folku, jazzu, sentymentalnych ballad i klasycznych popowych wzorców pozwalają Gibbons pokazać jeszcze większy [niż w Portishead] zakres umiejętności i emocji^[13].

„Wspaniałość tej płyty jest niemal niesamowita, po raz kolejny ogarnęło mnie to bezsilne uczucie, że nigdy nie będę w stanie oddać muzyki słowami” – wyznaje Martina Schmid z magazynu laut.de dając albumowi maksymalną notę 5 gwiazdek^[12].

Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]