Owe Ljungdahl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Owe Ljungdahl
Data urodzenia

3 lipca 1967

Obywatelstwo

Szwecja

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata juniorów
Srebro
Füssen 1988
Złoto
Markham 1989
Mistrzostwa Europy
Srebro
Kopenhaga 1996

Owe Ljungdahl (ur. 3 lipca 1967[1]), szwedzki curler, mistrz świata juniorów z 1989.

Ljungdahl na arenie międzynarodowej zadebiutował jako rezerwowy w ekipie Pei Lindholma na Mistrzostwach Świata Juniorów 1988[1]. Szwedzi zdobyli srebrne medale przegrywając z Kanadą (Jim Sullivan) 2:4[2]. Rok później Owe grał na pozycji drugiego. Zespół z Östersund nie przegrał żadnego meczu w Round Robin. W półfinale reprezentacja Szwecji pokonała Szkotów (Allan Manuel), w finale zrewanżowała się Kanadyjczykom (Mike Wood) zdobywając tytuły mistrzów świata wynikiem 7:2[3]. Owe został wówczas członkiem All-Star team.

W sezonie 1995/1996 Ljungdahl był otwierającym u Larsa-Åke Nordströma, drużyna reprezentująca Örnsköldsviks Curlingklubb wygrała mistrzostwa kraju. Szwedzi w Mistrzostwach Europy 1996 bez porażki wyszli z grupy, w fazie finałowej w pokonali kolejno Danię (Ulrik Schmidt) i Niemców (Daniel Herberg). Ostatecznie zdobyli srebrne medale ulegając w finale 3:10 Szkotom (Hammy McMillan)[4].

Drużyna[edytuj | edytuj kod]

Czwarty Trzeci Drugi Otwierający
1995/1997 Lars-Åke Nordström Jan Strandlund Örjan Jonsson Owe Ljungdahl
1988/1989 Peja Lindholm Magnus Swartling Owe Ljungdahl Peter Narup

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Svenska Curlingförbundet: Landslagsspelare genom tiderna. [dostęp 2014-09-17]. (szw.).
  2. MŚJ 1988 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  3. MŚJ 1989 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  4. ME 1996 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]