Park Narodowy Sarek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Narodowy Sarek
Sareks nationalpark
	park narodowy
Państwo	Szwecja
Położenie	Norrbotten
Data utworzenia	1909
Powierzchnia	1970 km²
	Położenie na mapie Szwecji Park Narodowy Sarek
	67°17′N 17°37′E/67,283333 17,616667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Park Narodowy Sarek (szw. Sareks nationalpark) – park narodowy w Szwecji, położony na terenie gminy Jokkmokk w regionie Norrbotten. Został utworzony 24 maja 1909 (w 37 lat po pierwszym na świecie parku Yellowstone)^[1], w celu ochrony alpejskiego krajobrazu północnej części Gór Skandynawskich. Jest najstarszym parkiem narodowym w Europie. W 1996 wraz z przyległymi parkami narodowymi Stora Sjöfallet i Padjelanta, oraz położonym w pobliżu Muddus, trafił na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako obszar Laponia.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Park Narodowy Sarek jest jednym z najbardziej górzystych parków narodowych w Szwecji. Na jego terenie znajduje się ponad 200 szczytów sięgających ponad 1800 m n.p.m. Znajduje się tutaj także 6 spośród 13 najwyższych szczytów Szwecji^[2] jak również około 100 lodowców.

Główną doliną na terenie parku jest Rapadalen, z rzeką Rapaätno, zasilana około 30 lodowcami. Woda z topniejących lodowców nadaje rzece zielony kolor. Dolina porośnięta jest gęstymi zaroślami brzozowo – wierzbowymi i roślinami zielnymi.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Park Narodowy Sarek jest bardzo trudno dostępny. Nie zaleca się odwiedzania parku niedoświadczonym turystom^[2] ani w pojedynkę. Na terenie parku nie ma infrastruktury turystycznej, wytyczono tutaj tylko kilka szlaków turystycznych (m.in. Kungsleden, który biegnie przez południowo-wschodnią część parku). Przechodzą one po obwodzie parku. Inny sposób na dostanie się na teren parku wymaga przeprawy łodzią przez jezioro Akkajaure. Przez rzeki na terenie parku przerzucono tylko kilka mostów i kładek – przekraczanie rzek może być latem bardzo niebezpieczne, ze względu na ryzyko powodzi błyskawicznych wywołanych topniejącymi lodowcami. Zimą w górach zawsze występuje ryzyko lawin^[2].

Szczególne obostrzenia[edytuj | edytuj kod]

Prócz okresu od 1 stycznia do 30 kwietnia na teren parku nie wolno wprowadzać psów. Obowiązują smycze.
Używanie łodzi (w tym motorowych) dozwolone jest od ujścia potoku Sarvesjokka.
Wędkarstwo i rybołówstwo jest zabronione na terenie całego parku.
Na terenie parku obowiązuje zakaz przelotu i lądowania śmigłowców, prócz akcji ratunkowych.
Nie wolno zbliżać się i niepokoić reniferów, z uwagi na możliwość rozpraszania się stad.