Park Pszczelnik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Pszczelnik
Obiekt zabytkowy nr rej. :
- A/1299/23 z 22 listopada 2023 (woj. śląskie)[1]
- R-2/46 z 4 grudnia 1946 (woj. śląsko-dąbr.)[2]
Ilustracja
Boisko do piłki nożnej w parku w 2013 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Siemianowice Śląskie

Dzielnica

Centrum

Adres

ul. park Pszczelnik

Powierzchnia

około 26 ha

Data założenia

około 1870

Położenie na mapie Siemianowic Śląskich
Mapa konturowa Siemianowic Śląskich, po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Pszczelnik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Park Pszczelnik”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Pszczelnik”
Ziemia50°18′38,5″N 19°02′38,6″E/50,310694 19,044056
Multimedia w Wikimedia Commons

Park Pszczelnik – park miejski[2] założony około 1870 roku w Siemianowicach Śląskich, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego, na jego terenie utworzono użytek ekologiczny „Park Pszczelnik”[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pszczelnik około 1904 roku, niemiecka pocztówka
Hala sportowa na terenie parku (2020)

Teren późniejszego parku w połowie XIX wieku stanowił część folwarku Bienenhof[4], który składał się na dawne dobra rycerskie[5]. Około 1870 roku rozpoczęto prace, zmierzające do organizacji zastanej zieleni na potrzeby ośrodka rekreacyjnego[5]. Powstała w tym celu muszla koncertowa, która została później zastąpiona przez estradę, a w latach 50. XX wieku wzniesiono ponadto: boisko, korty i place zabaw. W dwudziestoleciu międzywojennym właścicielem parku było przedsiębiorstwo Górnośląskie Zjednoczone Huty Królewska i Laura[6]. Na obszarze obecnego parku, w jego południowej części[7] działała do lat 50. XX wieku piaskownia[8] na potrzeby pobliskiej Kopalni Węgla Kamiennego Saturn w Czeladzi[5], po której pozostały rozległe zagłębienia terenu[9].

Na terenie parku będącego terenem rekreacyjnym Śródmieścia Siemianowic Śląskich[10] w jego centralnej części znajdują się obiekty sportowe[9], które należą do Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji „Pszczelnik”. Są to: basen otwarty (48 × 19 m), boisko do piłki nożnej, hala sportowa (z boiskiem o wymiarach 40 × 20 m), cztery korty tenisowe i teren rekreacyjny[11].

Użytek ekologiczny[edytuj | edytuj kod]

Uchwałą Rady Miejskiej nr 285/97 z 27 lutego 1997 roku utworzono użytek ekologiczny „Park Pszczelnik”, o powierzchni 8,21 ha[3] (cały park ma około 26 ha[5]). Północną część użytku zajmuje las z fragmentami zbiorowisk charakterystycznych dla lasu grądowego i łęgowego[9], w części północnej znajduje się teren po dawnej piaskowni z bogatą mikroflorą. Na terenie użytku występują m.in.: czworolist pospolity, czermień błotna, nerecznica grzebieniasta, purchawica olbrzymia, czarka szkarłatna, czartawa pospolita, użytek zamieszkują np. rudziki, dzięcioły duże, czy dzięciołki[3].

W parku znajdują się ponadto dwa dęby szypułkowe[5][9] i pięć buków zwyczajnych o statusie pomników przyrody[12], stwierdzono również występowanie rzadkiego grzyba, narażonego w Polsce na wymarcie workotrzęsaka galaretowatego[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 27 listopada 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-12-02]
  2. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 111 [dostęp 2018-02-16].
  3. ↑ a b c Gminny program opieki nad zabytkami Siemianowic Śląskich na lata 2015–2018. Siemianowice Śląskie: 2015, s. 13.
  4. ↑ Industriegeschichte Oberschlesiens im 19. Jahrhundert. Rahmenbedingungen – gestaltende Kräfte, infrastrukturelle Voraussetzungen, regionale Diffusion. Toni Pierenkemper (Hrsg.). Wiesbaden: Otto Harrassowitz, 1992, s. 159. ISBN 978-3-447-03286-5.
  5. ↑ a b c d e Grzegorz Lisiecki: Na wyrobisku byłej kopalni pojawia się coraz więcej śmieci. [w:] naszemiasto.pl Siemianowice Śląskie [on-line]. Polska Press, 2007-10-19. [dostęp 2018-02-16]. (pol.).
  6. ↑ Andrzej Czudek: Osobliwości i zabytki przyrody województwa śląskiego. T. 19. Kraków: Nakładem Państwowej Rady Ochrony Przyrody, 1929, s. 38, seria: Państwowa Rada Ochrony Przyrody.
  7. ↑ Program… 2010 ↓, s. 16.
  8. ↑ Klaudia Kapica: Biegamy po siemianowickiej Rzęsie. Sport w wielkim mieście, 2013-10-11. [dostęp 2018-02-16]. (pol.).
  9. ↑ a b c d Program… 2010 ↓, s. 86.
  10. ↑ Program… 2010 ↓, s. 21.
  11. ↑ Kompleks Sportowy „Pszczelnik”. MOSiR Pszczelnik Siemianowice Śląskie. [dostęp 2018-02-16].
  12. ↑ Program… 2010 ↓, s. 87.
  13. ↑ Anna Kujawa, Błażej Gierczyk. Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część VI. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2010. „Przegląd Przyrodniczy”. XXIII (4), s. 6, 2012. ISSN 1230-509X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przyroda Siemianowic Śląskich
Parki
Użytki ekologiczne
Lasy i pomniki przyrody

Zabytki nieruchome w Siemianowicach Śląskich

Bud. użyteczności publicznej
Kamienice i wille
Kościoły i cmentarze
Zespoły pałacowo-parkowe
Parki
Inne
Gminna ewidencja zabytków

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Park_Pszczelnik&oldid=72636421”