Paul Frommelt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paul Frommelt

Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1957 Schaan
Klub	Skiclub Schaan
Wzrost	178 cm
Pierwsze punkty w PŚ	11.01 1976, Wengen (9. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	3.01 1977, Laax (2. miejsce – slalom)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	15.01 1979, Crans-Montana (slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Liechtenstein Igrzyska olimpijskie brąz Calgary 1988 Slalom Mistrzostwa świata brąz Ga-Pa 1978 Slalom Puchar Świata (Slalom) 2. miejsce 1984/1985 2. miejsce 1985/1986 3. miejsce 1976/1977

Paul Frommelt (ur. 9 sierpnia 1957 w Schaan) – narciarz alpejski z Liechtensteinu, brązowy medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Paul Frommelt osiągnął w 1975 roku, kiedy zdobył brązowy medal w slalomie podczas mistrzostw Europy juniorów w Mayrhofen. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Bojan Križaj z Jugosławii i Bohumír Zeman z Czechosłowacji^[1]. W tym samym roku zadebiutował także w zawodach Pucharu Świata.

Pierwsze punkty zdobył 11 stycznia 1976 roku w Wengen, zajmując 9. miejsce w slalomie. Na podium pierwszy raz stanął 3 stycznia 1977 roku w Laax, gdzie w slalomie był drugi za Ingemarem Stenmarkiem ze Szwecji. Nieco ponad dwa lata później, 15 stycznia 1979 roku w Crans-Montana w tej samej konkurencji odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. W kolejnych latach zwyciężał jeszcze trzykrotnie: 13 stycznia 1981 roku w Oberstaufen, 19 stycznia 1986 roku w Kitzbühel i 26 marca 1988 roku w Saalbach-Hinterglemm był najlepszy w slalomie. Zwycięstwo w Saalbach-Hinterglemm było jego ostatnim pucharowym podium w karierze. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1976/1977, kiedy zajął dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz trzecie miejsce w klasyfikacji slalomu. Wśród slalomistów lepsi byli jedynie Ingemar Stenmark oraz Austriak Klaus Heidegger. Był także drugi w klasyfikacji slalomu w sezonach 1984/1985 i 1985/1986, przegrywając odpowiednio z Markiem Girardellim z Luksemburga i Rokiem Petroviciem z Jugosławii.

W lutym 1976 roku wziął udział slalomie gigancie na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, jednak nie ukończył rywalizacji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył swój pierwszy medal wśród seniorów, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Wyprzedzili go tylko Stenmark oraz Woch Piero Gros. Z igrzysk w Lake Placid w 1980 roku wrócił bez medalu. Wystartował tam w slalomie i slalomie gigancie, jednak obu konkurencji nie ukończył. Takim samym wynikiem zakończyły się jego starty na mistrzostwach świata w Schaldming w 1982 roku, gdzie brał udział w slalomie i kombinacji. Po pierwszym przejeździe slalomu na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie Frommelt zajmował drugie miejsce, tracąc 0,15 sekundy do prowadzącego Stevena Mahre z USA. Został jednak zdyskwalifikowany i ostatecznie nie był klasyfikowany. Cztery lata później, podczas igrzysk w Calgary zdobył kolejny brązowy medal w slalomie. W obu przejazdach uzyskał czwarte czasy, dały mu one jednak trzeci wynik łączny i miejsce na najniższym stopniu podium. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Włoch Alberto Tomba i Frank Wörndl z RFN. Ostatnim występem na imprezie tej rangi były mistrzostwa świata w Vail w 1989 roku, gdzie w slalomie zajął siódmą pozycję. W 1990 roku zakończył karierę.

Jego ojciec, Christof Frommelt, reprezentował Liechtenstein w biegach narciarskich, a jego brat, Willi Frommelt także uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	10 lutego	1976	Innsbruck	Gigant	3:26,97 min	-	Heini Hemmi
DSQ	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	-	Ingemar Stenmark
DNF	22 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:44,26 min	-	Ingemar Stenmark
DNF	19 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:39,41 min	-	Phil Mahre
16.	17 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	36,55 pkt	+85,57 pkt	Hubert Strolz
3.	27 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:39,47 min	+0,37 s	Alberto Tomba

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	10 lutego	1976	Innsbruck	Gigant	3:26,97 min	-	Heini Hemmi
5.	2 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Gigant	3:02,52 min	+2,42 s	Ingemar Stenmark
3.	5 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Slalom	1:39,54 min	+0,93 s	Ingemar Stenmark
DSQ	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	-	Ingemar Stenmark
DNF	22 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:44,26 min	-	Ingemar Stenmark
DNF	5 lutego	1982	Schladming	Kombinacja	12,64 pkt	-	Michel Vion
DNF	7 lutego	1982	Schladming	Slalom	1:48,48 min	-	Ingemar Stenmark
DNF	10 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:38,82 min	-	Jonas Nilsson
DNF	1 lutego	1987	Crans-Montana	Kombinacja	28,27 pkt	-	Marc Girardelli
9.	8 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:54,63 min	+1,50 s	Frank Wörndl
17.	3 lutego	1989	Vail	Kombinacja	4,72 pkt	+91,96 pkt	Marc Girardelli
7.	12 lutego	1989	Vail	Slalom	2:02,85 min	+2,49 s	Rudolf Nierlich

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 1975/1976: 56.
• sezon 1976/1977: 10.
• sezon 1977/1978: 33.
• sezon 1978/1979: 17.
• sezon 1979/1980: 25.
• sezon 1980/1981: 17.
• sezon 1981/1982: 31.
• sezon 1982/1983: 41.
• sezon 1983/1984: 40.
• sezon 1984/1985: 19.
• sezon 1985/1986: 20.
• sezon 1986/1987: 63.
• sezon 1987/1988: 23.
• sezon 1988/1989: 34.
• sezon 1989/1990: 44.

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Crans-Montana – 15 stycznia 1979 (slalom)
2. Oberstaufen – 13 stycznia 1981 (slalom)
3. Kitzbühel – 19 stycznia 1986 (slalom)
4. Saalbach-Hinterglemm – 26 marca 1988 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

1. Laax – 3 stycznia 1977 (slalom) – 2. miejsce
2. Wengen – 23 stycznia 1977 (slalom) – 2. miejsce
3. St. Anton am Arlberg – 6 lutego 1977 (slalom) – 3. miejsce
4. Kranjska Gora – 21 grudnia 1978 (slalom) – 2. miejsce
5. Furano – 17 marca 1979 (slalom) – 3. miejsce
6. Madonna di Campiglio – 11 grudnia 1979 (slalom) – 3. miejsce
7. Wengen – 20 stycznia 1980 (slalom) – 3. miejsce
8. Madonna di Campiglio – 9 grudnia 1980 (slalom) – 2. miejsce
9. Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1981 (slalom) – 3. miejsce
10. Wengen – 24 stycznia 1982 (slalom) – 3. miejsce
11. Kranjska Gora – 2 grudnia 1983 (slalom) – 3. miejsce
12. La Mongie – 6 stycznia 1985 (slalom) – 3. miejsce
13. Wengen – 21 stycznia 1985 (slalom) – 3. miejsce
14. Kranjska Gora – 16 lutego 1985 (slalom) – 3. miejsce
15. Park City – 20 marca 1985 (slalom) – 3. miejsce
16. Heavenly Valley – 23 marca 1985 (slalom) – 2. miejsce
17. Madonna di Campiglio – 16 grudnia 1985 (slalom) – 3. miejsce
18. Åre – 23 lutego 1986 (slalom) – 2. miejsce
19. Geilo – 2 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
20. Bromont – 21 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
21. Oppdal – 22 marca 1988 (slalom) – 3. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]