Paul Gascoigne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować: od 2019-10 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paul Gascoigne

Pełne imię i nazwisko	Paul John Gascoigne
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1967 Gateshead
Wzrost	177 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1985–1988 Newcastle United F.C. 92 (21) 1988–1992 Tottenham Hotspur F.C. 92 (19) 1992–1995 S.S. Lazio 43 (6) 1995–1998 Rangers F.C. 74 (30) 1998–2000 Middlesbrough F.C. 41 (4) 2000–2002 Everton F.C. 32 (1) 2002 Burnley F.C. 6 (0) 2003 Gansu Tianma 4 (2) 2004 Boston United F.C. 5 (0) W sumie: 389 (83)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1988–1998  Anglia 57 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2005 Kettering Town
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Gascoigne (ur. 27 maja 1967 w Gateshead) – angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, gracz reprezentacji Anglii, uczestnik m.in. finałów Mistrzostw Świata 1990 i Mistrzostw Europy 1996. Nosi przydomek „Gazza”.

Gascoigne zaczynał swoją piłkarską karierę w lokalnym klubie Redheugh Boys Clubs, w 1983 podpisał kontrakt z Newcastle United, od 1988 roku był zawodnikiem Tottenham Hotspur. W 1988 zadebiutował również w reprezentacji Anglii. Na Mistrzostwach Świata 1990 dostał żółtą kartkę w półfinale przegranym z RFN po serii rzutów karnych (pierwszą otrzymał w meczu z Belgią), co uniemożliwiło mu grę w meczu o trzecie miejsce z Włochami. Gascoigne był wyróżniającym się zawodnikiem na turnieju, co przysporzyło mu wielu fanów. W 1992 wyjechał do Włoch, aby występować w S.S. Lazio. Tutaj doznał poważnej kontuzji i nie odegrał kluczowej roli w klubie. Wzrosło natomiast zainteresowanie mediów jego osobą. Gascoigne był osobowością medialną, bohaterem licznych skandali. W 1995 przeniósł się do Scottish Premier League, do klubu Rangers F.C., z którym trzykrotnie sięgał po mistrzostwo Szkocji. Gascoigne był również wyróżniającym się zawodnikiem reprezentacji Anglii na Euro 1996. W 1998 został wykluczony z drużyny narodowej przed mistrzostwami świata i zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze zagrał 57 razy i zdobył 10 goli. W 1998 roku podpisał kontrakt z Middlesbrough F.C., jednak jego problemy z alkoholem spowodowały późniejsze rozwiązanie kontraktu. Później grał jeszcze w Evertonie i Burnley, jednak nie był już w stanie osiągnąć niczego wielkiego. Karierę kończył w chińskim klubie Gansu Tianma oraz w angielskim Boston United. W 2005 oficjalnie zakończył piłkarską karierę i zajął się występowaniem w programach telewizyjnych oraz pracą trenera, na razie półprofesjonalną. W 2005 trenował m.in. portugalski lokalny zespół Algarve United oraz angielski Kettering Town.

W środowy wieczór 20 lutego 2008 został zatrzymany przez policję w hotelu Hilton Gateshead, na podstawie ustawy o zdrowiu psychicznym. 4 maja 2008 w hotelu Millenium w Liverpoolu zamówił stek, po czym zmienił swoje zamówienie na sam nóż. Obsługa hotelowa mu go nie zaniosła, ponieważ stwierdziła chęć popełnienia samobójstwa przez piłkarza. Policja zastała piłkarza próbującego utopić się w łazience. Był to efekt upojenia alkoholowego oraz ciężkiej depresji piłkarza.

20 sierpnia 2018 Gascoigne został aresztowany na dworcu w Durham. Byłemu piłkarzowi postawiono zarzuty o napaść seksualną wobec jednej z pasażerek pociągu, którym podróżował^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Statystyki na FIFA.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)]. (ang.).
• Statystyki na Soccerbase.com. soccerbase.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-01)]. (ang.).
• Statystyki na Weltfussball.de (niem.)
• Paul Gascoigne w bazie National Football Teams (ang.)