Paweł Gaca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Gaca
Data i miejsce urodzenia

5 października 1917
Radlin

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 2008
Radlin

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Paweł Gaca (ur. 5 października 1917 r. w Radlinie, zm. 11 sierpnia 2008 tamże) – gimnastyk, trener, sędzia, olimpijczyk z Helsinek 1952.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 października 1917 r. w Radlinie. Przed II wojną światową był zawodnikiem klubu Gimnastycznego Radlin. W 1937 roku zadebiutował na Mistrzostwach Polski, wygrywając skok przez konia, a w wieloboju, który składał się wówczas z 12 konkurencji. Na mistrzostwach kraju zajął 11. miejsce. Reprezentant Polski na mistrzostwach świata w 1938 r. w Pradze podczas których zajął w wieloboju drużynowym 5 miejsce i 40 miejsce w indywidualnym. Podczas II wojny światowej trafił na front. Walczył w oddziałach polskich we Włoszech. W 1952 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu[1]. Po zakończeniu kariery został trenerem i sędzią. Po zakończeniu kariery zawodniczej poświęcił się pracy trenerskiej. Był trenerem kadry narodowej podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie 1960 i Meksyku 1968. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Otrzymał tytuł Zasłużony Mistrz Sportu oraz Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej. Zmarł 11 sierpnia 2008 i został pochowany na cmentarzu w Biertułtowach.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentant śląskich klubów: TG Sokół Biertułtowy i KG Radlin. Wielokrotny (24) mistrz Polski w :

  • wieloboju (1947-1949,1951)
  • skoku przez konia (1937,1947-1953)
  • ćwiczeniach na poręczach (1948,1950)
  • ćwiczeniach na koniu z łękami (1948,1950-1952)
  • ćwiczeniach na kółkach (1947)
  • ćwiczeniach wolnych (1938,1948-1950)
  • ćwiczeniach na drążku (1951)

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 r. w Helsinkach zajął w 6-boju drużynowym 13. miejsce, a indywidualnie:

  • 113. miejsce w wieloboju
  • 89. miejsce w ćwiczeniach wolnych
  • 180. miejsce w ćwiczeniach na kółkach
  • 55. miejsce w ćwiczeniach na koniu z łękami
  • 73. miejsce w skoku przez konia
  • 74. miejsce w ćwiczeniach na poręczach
  • 67. miejsce w ćwiczeniach na drążku


Po zakończeniu kariery zawodniczej poświęcił się pracy trenerskiej. Był trenerem kadry narodowej podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie 1960 i Meksyku 1968.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]