Peter Angerer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Peter Angerer

Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1959 Hammer
Klub	SC Hammer
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	19.01 1980, Ruhpolding (5. miejsce - sprint)
Pierwsze podium w PŚ	31.01 1981, Ruhpolding (2. miejsce - sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Igrzyska olimpijskie złoto Sarajewo 1984 b.indywidualny srebro Sarajewo 1984 sprint srebro Calgary 1988 sztafeta brąz Lake Placid 1980 sztafeta brąz Sarajewo 1984 sztafeta Mistrzostwa świata srebro Lahti 1981 sztafeta srebro Anterselva 1983 sprint brąz Anterselva 1983 b.indywidualny brąz Ruhpolding 1985 sztafeta brąz Lake Placid 1987 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Sarajewo 1980 b.indywidualny złoto Sarajewo 1980 sztafeta Puchar Świata Kryształowa kula 1982/1983 2. miejsce 1983/1984 2. miejsce 1985/1986 3. miejsce 1984/1985

Peter Angerer (ur. 14 lipca 1959 r. w Hammer) – niemiecki biathlonista reprezentujący RFN, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, a także zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy osiągnął w 1980 roku, zdobywając złote medale w biegu indywidualnym i sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Sarajewie. Szybko zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując piąte miejsce w sprincie 19 stycznia 1980 roku w Ruhpolding. Jeszcze w tym samym roku znalazł się w reprezentacji RFN na igrzyska olimpijskie w Lake Placid, gdzie wraz z Franzem Bernreiterem, Hansem Estnerem i Gerdem Winklerem wywalczył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam również 27. miejsce w biegu indywidualnym oraz ósme w sprincie.

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 31 stycznia 1981 roku w Ruhpolding, zajmując drugie miejsce w sprincie. Rozdzielił tam Franka Ullricha z NRD i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 25 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jedenaście zwycięstw. Trzy razy triumfował w sprincie: 21 stycznia 1984 roku w Ruhpolding, 18 stycznia 1986 roku w Anterselvie i 14 marca 1987 roku w Lillehammer, a ośmiokrotnie był najlepszy w biegu indywidualnym: 7 stycznia 1983 roku i 19 stycznia 1984 w Ruhpolding, 11 lutego 1984 roku w Sarajewie, 7 marca 1984 roku w Oslo, 17 stycznia 1985 roku w Oberhofie, 7 marca 1985 roku w Oslo, 30 stycznia 1986 roku w Oberhofie oraz 8 marca 1986 roku w Lahti. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 14 marca 1988 roku w Oslo, zajmując drugie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1982/1983, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Rywalizację w sezonach 1983/1984 i 1985/1986 kończył na drugiej pozycji, ulegając kolejno Frankowi-Peterowi Roetschowi i André Sehmischowi (obaj z NRD). Ponadto w sezonie 1984/1985 był trzeci, za Roetschem i Jurijem Kaszkarowem z ZSRR.

Największe sukcesy osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, gdzie zdobył medale we wszystkich konkurencjach. Najpierw zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając Roetscha i Eirika Kvalfossa. Następnie zajął drugie miejsce w sprincie, plasując się między Kvalfossem, a Matthiasem Jacobem z NRD. Ponadto razem z Ernstem Reiterem, Walterem Pichlerem i Fritzem Fischerem wywalczył brązowy medal w sztafecie. W tej samej konkurencji zdobył też srebrny medal na mistrzostwach świata w Lahti w 1981 roku oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Lake Placid. Angerer zdobył też dwa medale na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1983 roku. W biegu indywidualnym był trzeci, przegrywając z Frankiem Ullrichem i Frankiem-Peterem Roetschem. Trzy dni później zajął drugie miejsce w sprincie, przegrywając tylko z Eirikiem Kvalfossem, a wyprzedzając Austriaka Alfreda Edera. Swój ostatni medal wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie reprezentacja RFN w składzie: Ernst Reiter, Stefan Höck, Peter Angerer i Fritz Fischer zajęła drugie miejsce w sztafecie. Ponadto zajął tam dziesiąte miejsce w biegu indywidualnym i sprincie.

Angerer był także drugi w sprincie i trzeci w sztafecie na mistrzostwach świata w Oslo w 1986 roku, jednak jego wyniki zostały anulowane po tym jak w jego organizmie wykryto niedozwolone substancje^[1]. W związku z tym zdyskwalifikowana została cała sztafeta RFN.

Poza tym dwukrotnie wygrał Holmenkollen ski festival. Obecnie Angerer prowadzi szkołę biegów narciarskich w Ruhpolding.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	31 stycznia	1981	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	?	34:29,8	+17,2	Frank Ullrich
2.	2 kwietnia	1981	Hedenäset	Bieg indywidualny na 20 km	2.	?	1:17:35,0	+2:54,0	Fritz Fischer
3.	4 kwietnia	1981	Hedenäset	Sprint na 10 km	2.	2	33:10,0	+22,0	Eirik Kvalfoss
4.	27 stycznia	1983	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	1:11:21,7	–	–
5.	9 lutego	1983	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+2	1:10:18,4	+18,0	Frank Ullrich
6.	11 lutego	1983	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	1+0	32:18,9	+7,3	Algimantas Šalna
7.	23 lutego	1983	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+1	1:05:00,9	+1:56,4	Frank Ullrich
8.	26 lutego	1983	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	0+0	31:12,3	+18,9	Eirik Kvalfoss
9.	10 marca	1983	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+0	31:27,8	+21,2	Frank-Peter Roetsch
10.	19 stycznia	1984	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+2+0+0	1:04:56,2	–	–
11.	21 stycznia	1984	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+1	30:19,5	–	–
12.	11 lutego	1984	Sarajewo	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+1+0	1:11:52,7	–	–
13.	14 lutego	1984	Sarajewo	Sprint na 10 km	2.	0+1	30:53,8	+8,6	Eirik Kvalfoss
14.	3 marca	1984	Oberhof	Sprint na 10 km	3.	2+0	30:50,6	+50,3	Frank-Peter Roetsch
15.	7 marca	1984	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+1+0	1:05:16,2	–	–
16.	8 marca	1984	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+1	32:00,0	+18,1	Eirik Kvalfoss
17.	17 stycznia	1985	Oberhof	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	1:07:30,3	–	–
18.	26 stycznia	1985	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	0+0	30:59,3	+16,9	Alfred Eder
19.	7 marca	1985	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	57:35,5	–	–
20.	18 stycznia	1986	Anterselva	Sprint na 10 km	1.	0+1	30:42,3	–	–
21.	30 stycznia	1986	Oberhof	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1	1:03:02,0	–	–
22.	8 marca	1986	Lahti	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1	1:08:34,0	–	–
23.	21 lutego	1987	Canmore	Sprint na 10 km	3.	0+0	26:27,7	+6,5	Aleksandr Popow
24.	14 marca	1987	Lillehammer	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:02,0	–	–
25.	30 stycznia	1988	Ruhpolding	Sprint na 10 km	3.	0+1	30:22,3	+22,4	Stefan Höck
26.	14 marca	1988	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+1	28:10,6	+36,4	Frank-Peter Roetsch

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Peter Angerer. skisport365.com. [dostęp 2019-08-20]. (ang.).
• Peter Angerer. biathlonresults.com. [dostęp 2019-08-20]. (ang.).
• Peter Angerer Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).