Pieter Johannes Potgieter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pieter Johannes Potgieter znany jako Piet Potgieter (ur. 24 grudnia 1822 roku w Cradock, w Kolonii Przylądkowej, zm. 6 listopada 1854 w pobliżu Polokwane, w Transwalu[1][2]) – burski polityk i wojskowy.

Był synem Andriesa Hendrika Potgietera. Po jego śmierci przejął po nim władzę w Zoutpansbergu[3], został również mianowany przez Volksraad Republiki Południowoafrykańskiej jednym z czterech naczelnych dowódców pospolitego ruszenia[4]. Funkcję tę pełnił od 16 grudnia 1852 do śmierci 6 listopada 1854[5]. Zginął podczas walk z jednym z plemion murzyńskich koło Polokwane[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pieter Johannes Potgieter (I822). Morgenthal Genealogy – Vaal Triangle Info. [dostęp 2011-08-23]. (ang.).
  2. ↑ Jan Balicki: Historia Burów : geneza państwa apartheidu. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydaw., 1980, s. 291. ISBN 83-04-00007-5.
  3. ↑ Michał Leśniewski: Afrykanie, Burowie, Brytyjczycy : studium wzajemnych relacji 1795-1854. Warszawa: BEL Studio, 2008, s. 523. ISBN 978-83-61208-15-0.
  4. ↑ Jan Balicki: Historia Burów : geneza państwa apartheidu. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydaw., 1980, s. 109. ISBN 83-04-00007-5.
  5. ↑ South Africa. World Statesmen. [dostęp 2011-08-23]. (ang.).
  6. ↑ Rafał Matera: Paulus Kruger : biografia burskiego prezydenta. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005, s. 33. ISBN 83-88089-14-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pieter_Johannes_Potgieter&oldid=69336119”