Pietermaritzburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pietermaritzburg
ilustracja
Państwo

 Południowa Afryka

Prowincja

KwaZulu-Natal

Data założenia

1839[1]

Prawa miejskie

1853[1]

Burmistrz

Zanele Hlatshwayo

Powierzchnia

649 km²

Wysokość

596 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


475 238[potrzebny przypis]

Nr kierunkowy

033

Kod pocztowy

3201

Położenie na mapie KwaZulu-Natalu
Mapa konturowa KwaZulu-Natalu, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pietermaritzburg”
Położenie na mapie Południowej Afryki
Mapa konturowa Południowej Afryki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pietermaritzburg”
Ziemia29°35′S 30°25′E/-29,583333 30,416667
Strona internetowa

Pietermaritzburg (wym. [ˈpi.tər.mɑː.rəts.bœrχ]) – miasto we wschodniej części RPA, od 1994 roku w wyniku nowego podziału administracyjnego kraju i likwidacji bantustanów pełni funkcję ośrodka administracyjnego prowincji KwaZulu-Natal. W 1991 roku miasto zamieszkiwało około 228,5 tys. osób. W roku 2001 liczba mieszkańców wzrosła do 521 805 osób.

Podczas II wojny światowej od czerwca do września 1942 w obozie Hay Paddock pod Pietermaritzburgiem przebywali na kwarantannie żołnierze 20 pułku piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie z dowódcą ppłk. Aleksandrem Idzikiem, którzy zaskarbili sobie sympatię miejscowej ludności, w uznaniu czego rada miasta uchwałą 8 kwietnia 1944 nadała jednej z ulic w dzielnicy Scottsville nazwę „Poland Road”[2].

W mieście rozwinął się przemysł metalowy, maszynowy, elektrotechniczny, spożywczy, włókienniczy, drzewny, skórzano-obuwniczy oraz gumowy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pietermaritzburg, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-08-05].
  2. Roman Królikowski. Poland Road w Natalu. Do redaktora „Wiadomości”. „Wiadomości”. Nr 11 (1093), s. 6, 12 marca 1967.