Piotr Grzesiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Grzesiak
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1949[1]

Data śmierci

20 października 2020[1]

profesor nauk technicznych
Specjalność: technologia nieorganiczna, technologia produkcji kwasu siarkowego, inżynieria chemiczna, ochrona środowiska[2]
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Doktorat

27 października 1995[2]

Habilitacja

29 marca 2004[2]

Profesura

3 kwietnia 2009[3]

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Piotr Tadeusz Grzesiak (ur. 1949, zm. 20 października 2020) – polski specjalista w zakresie technologii i inżynierii chemicznej oraz ochrony środowiska, prof. dr hab[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1972 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza[2], 27 października 1995 obronił pracę doktorską Wpływ niektórych parametrów fizyko-chemicznych na kinetykę procesu wielostopniowego utleniania SO2, 29 marca 2004 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Modernizacja fabryk kwasu siarkowego w Polsce[2]. 3 kwietnia 2009 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk technicznych[2]. Pracował w Instytucie Chemii Nieorganicznej[2].

Był profesorem zwyczajnym w Instytucie Ochrony Roślin - Państwowym Instytucie Badawczym[2].

Zmarł 20 października 2020, pochowany na Cmentarzu parafii św. Stanisława Kostki w Poznaniu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Zmarł prof. dr hab. Piotr Grzesiak. ior.poznan.pl. [dostęp 2020-10-28]. (pol.).
  2. a b c d e f g h i Prof. dr hab. Piotr Tadeusz Grzesiak (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-10-28].
  3. M.P. z 2009 r. nr 25, poz. 330
  4. M.P. z 2020 r. poz. 431
  5. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 273