French
DeutschPiotr Gutowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia filozofii współczesnej | |
| Doktorat | 1993 – filozofia |
| Habilitacja | 2003 – filozofia |
| Profesura | 2012 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | od 1986 |
| Odznaczenia | |
  | |
Piotr Gutowski (ur. 11 października 1961 w Poznaniu[1]) – polski filozof, historyk filozofii, profesor nauk humanistycznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1981–1986 odbył studia z zakresu filozofii na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jego praca magisterska dotyczyła Thomasa Reida[1]. Dysertację doktorską pt. Metafilozofia a metafizyka Charlesa Hartshorne'a, której promotorem był Jan Czerkawski, obronił w 1993 na Wydziale Filozofii macierzystej uczelni. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał tamże w 2003 w oparciu o rozprawę Między pluralizmem a monizmem. Studium genezy i podstaw filozofii Johna Deweya[2]. Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych otrzymał 7 sierpnia 2012[3].
W 1986 rozpoczął pracę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2007 został kierownikiem Katedry Historii Filozofii Nowożytnej i Współczesnej na Wydziale Filozofii. W latach 2008–2012 był dyrektorem Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych KUL. Wcześniej, od 2003 do 2008, pełnił funkcję zastępcy dyrektora tegoż kolegium. Realizował nadto stypendia i granty, m.in. w Center for Process Studies w Claremont (1988–1989), na Notre Dame University (USA, stypendium Fulbrighta w l. 1996-97)[4] i Clare College w Cambridge (1995)[5].
W 2003 został członkiem rady naukowej Akademii Artes Liberales. W latach 2004–2010 był rzeczoznawcą Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu do merytorycznej oceny podręczników edukacji filozoficznej i programów nauczania filozofii. Od 2007 do 2011 wchodził w skład prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. W 2012 został jego przewodniczącym[5].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z doktor nauk humanistycznych w zakresie psychologii, ma czworo dzieci[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Brązowy Krzyż Zasługi (2007)[6]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2012)[5]
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
Monografie:
- Filozofia procesu i jej metafilozofia. Studium metafizyki Ch. Hartshorne'a, Lublin 1995
- Między monizmem a pluralizmem. Studium genezy i podstaw filozofii Johna Deweya, Lublin 2002
- Filozofia, nauka, życie. U podstaw myśli Williama Jamesa, Lublin 2011
Pod redakcją:
- Filozofia brytyjska u schyłku XX wieku, red. P. Gutowski, T. Szubka, Lublin 1998
- Catholic Universities in the New Europe, red. C. Garbowski, P. Gutowski i A. Kijewska, Lublin 2005
- Filozofia a pedagogika, red. P. Dehnel i P. Gutowski, Wrocław 2005
- Christianity and United Europe, red. E. Cyran, A. Czaja, P. Gutowski, Lublin 2006 (wersja polska: Chrześcijaństwo a jedność Europy, Lublin 2006)
- Z dziejów filozoficznej refleksji nad człowiekiem. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Jana Czerkawskiego, red. P. Gutowski, P. Gut, Lublin 2007
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nota biograficzna w serwisie miasta Lublin. kultura.lublin.eu. [dostęp 2015-02-09].
- ↑ Prof. dr hab. Piotr Ignacy Gutowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-02-09].[martwy link]
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 654
- ↑ Piotr Gutowski | Fulbright Scholar Program [online], fulbrightscholars.org [dostęp 2023-03-29].
- ↑ a b c d Nota biograficzna na stronie KUL. kul.pl. [dostęp 2015-02-09].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 3, poz. 31