Piotr Waglowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Waglowski

VaGla

Data i miejsce urodzenia	17 maja 1974 Warszawa
Zawód, zajęcie	prawnik, urzędnik, publicysta, webmaster
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Stanowisko	radca ministra
Pracodawca	Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii
Małżeństwo	Weronika Czyżewska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Piotr Waglowski ps. VaGla (ur. 17 maja 1974 w Warszawie) – polski prawnik, publicysta, poeta^[1], webmaster, urzędnik, badacz procesów komunikacyjnych w paradygmacie konstruktywicznym.

Działalność naukowa i dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Marka Safjana, poświęcił naruszeniu dóbr osobistych w Internecie i ich cywilnoprawnej ochronie na podstawie Kodeksu cywilnego. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych na Wydziale Nauk Społecznych PAN.

Członek Kolegium Centrum Badań i Edukacji Prawno-Informatycznej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Prowadził zajęcia dydaktyczne w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie („Dziennikarstwo informacyjne w portalu internetowym” oraz „Technologia integracji internet, prasa, radio, telewizja” – w ramach szkolenia „Dziennikarstwo internetowe”), w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie („Edukacja w przestrzeni internetu i nowych mediów” – Katedra Mediów i Komunikowania na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych) oraz w Instytucie Dziennikarstwa na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (w ramach specjalizacji „Dziennikarstwo Online”). W latach 2014–2015 pracował w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego^[2][3].

Działalność publiczna[edytuj | edytuj kod]

Lata 90.[edytuj | edytuj kod]

Od 1994 zaangażowany społecznie w rozwój polskiego Internetu. W 1995 założył pierwszą w Internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim: [email protected], w 1997 uruchomił serwis internetowy VaGla.pl Prawo i Internet^[4], poświęcony prawnym aspektom społeczeństwa informacyjnego^[5]. W kwietniu 1996 roku założył Gazetę Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego „Jurysta” i pełnił funkcję jej pierwszego redaktora naczelnego. W latach 1997–2000 aktywnie uczestniczył w pracach Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego „PROCURA” jako: Członek Założyciel, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej, a następnie Członek Zarządu. Od stycznia 1998 do października 1999 – Wiceprezes ds. Organizacyjno-Gospodarczych Akademickiego Centrum Kultury Niezależnej (ACKN)^[6].

XXI wiek[edytuj | edytuj kod]

Zobacz wiadomości w Wikinews: Donald Tusk na spotkaniu z internautami rozmawiał o własności publicznej Rejestr stron i usług niedozwolonych wycofany z projektu ustawy Czy trzeba będzie rejestrować własne strony internetowe w sądach? Czy ZAiKS będzie pobierać opłaty za słuchanie utworów na licencji Creative Commons? Fan Depeche Mode oskarżony o skopiowanie pliku Kiedy dowiemy się, dlaczego nie można robić zdjęć w niektórych polskich muzeach?

Członek założyciel stowarzyszenia Internet Society Poland, w latach 2001–2006 i 2009–2010 członek jego zarządu. 23 marca 2007 został wybrany do Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. W latach 2009–2014 był członkiem rady programowej Fundacji „Panoptykon”^[7] oraz członkiem Rady Fundacji Nowoczesna Polska^[8] (1 lutego 2014 roku złożył mandat w radach obu fundacji^[9]). W latach 2010–2014 zaangażowany w prace Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego^[10].

Autor artykułów na temat prawnych aspektów społeczeństwa informacyjnego, w maju 2005 roku nakładem wydawnictwa Helion ukazała się jego książka zatytułowana Prawo w sieci. Zarys regulacji internetu (ISBN 83-7361-854-6).

Był felietonistą miesięcznika „IT w Administracji”^[11], tygodnika „Wprost”^[11] oraz miesięcznika „Gazeta Bankowa”^[12]. Od grudnia 2006 zasiadał w radach programowych dwumiesięcznika „elektroniczna Administracja”^[13] oraz kwartalnika „Prawo Nowych Technologii” (oba zakończyły działalność w 2009 roku)^[14]. Uczestniczył w wielu debatach publicznych^[15] oraz występował jako komentator w audycjach telewizyjnych^[16]. Jego zasadniczym miejscem komunikowania się ze światem jest serwis (nie blog, jak sam podkreśla) vagla.pl, jednak jest też obecny w mediach społecznościowych, bywał na przykład określany, jako jedna z najbardziej wpływowych osób na polskim Twitterze^[17].

Wraz z Jarosławem Lipszycem zainicjował obchody Dnia Domeny Publicznej w Polsce, które po raz pierwszy zorganizowano w 2007^[18].

Z dniem 14 sierpnia 2006 wicepremier Ludwik Dorn powołał Piotra Waglowskiego w skład Rady Informatyzacji^[19], nominację (jako reprezentanta ISOC w Radzie IV kadencji) potwierdził minister Michał Boni w grudniu 2011^[20]. W czerwcu 2014 został powołany przez ministra Rafała Trzaskowskiego w skład Rady ds. Cyfryzacji przy MAC^[21], a w 2016 roku minister Anna Streżyńska powołała go w skład drugiej kadencji tej Rady^[22].

W 2012 brał aktywny udział w Improwizowanym Kongresie Wolnego Internetu^[23].

Sprawa ACTA[edytuj | edytuj kod]

24 listopada 2009 w imieniu Stowarzyszenia Internet Society Poland złożył – wraz z Józefem Halberstadtem – do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, do Ministerstwa Gospodarki i do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wnioski o udostępnienie informacji publicznej na temat posiadanych przez te urzędy dokumentów i innych informacji związanych z negocjacjami umowy międzynarodowej Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA)^[24]. W trakcie społecznych protestów przeciwko ACTA aktywnie komentował we własnym serwisie oraz w mediach publicznych proces negocjacji tej umowy. Za to zaangażowanie został nominowany do licznych nagród.

Start do Senatu[edytuj | edytuj kod]

W 2014 ogłosił zamiar kandydowania do Senatu w ramach własnego eksperymentu „Projekt Senat”^[25]. 21 sierpnia 2015 został zgłoszony do Państwowej Komisji Wyborczej Komitet Wyborczy Wyborców Piotra Waglowskiego^[26][27]. 15 września 2015 Piotr Waglowski, po spełnieniu wymogów ustawowych, został zarejestrowany jako kandydat na senatora w okręgu wyborczym do Senatu nr 45 z siedzibą w Warszawie^[28]. Poparły go m.in. Partia Zieloni^[29], Polska Partia Piratów^[30] i Stowarzyszenie KoLiber^[31]. W ogłoszonym przed wyborami dokumencie programowym ruchu Kukiz’15 stwierdzono, że ugrupowanie Pawła Kukiza pragnie czerpać z wiedzy i doświadczenia „takich ekspertów jak Piotr Vagla Waglowski, który od lat prowadzi krucjatę na rzecz zwiększenia dostępu do informacji publicznej”^[32]. W wyborach 25 października 2015 zdobył 22.719 głosów (10,2%), zajmując trzecie miejsce w swoim okręgu (nie uzyskując mandatu)^[33]. Jego kampania wyborcza odbiła się szerokim echem w mediach^[34]. Uznano ją za oryginalną i nowatorską. Według Waglowskiego była to także pierwsza w historii Rzeczypospolitej Polskiej kampania wyborcza zrealizowana przy pełnej przejrzystości finansowania kampanii w czasie rzeczywistym^[35]. Udział w wyborach Waglowski potraktował również jako ważną okazję do edukowania społeczeństwa w zakresie jego obywatelskich praw i przywilejów oraz praktyki ich realizowania^[36].

Administracja rządowa[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2016 poinformował, że rozpoczyna pracę w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju kierowanego przez Mateusza Morawieckiego. Jednocześnie zawiesił swoją aktywność w Obywatelskim Forum Legislacji oraz w zespole eksperckim ds. podstaw prawnych społeczeństwa obywatelskiego przy Pełnomocniku Rządu ds. Społeczeństwa Obywatelskiego^[37]. W lutym 2017 roku, w wyniku otwartego naboru^[38], został członkiem Korpusu służby cywilnej obejmując stanowisko radcy ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego Ministerstwa Rozwoju. W wyniku przeprowadzonej w 2018 roku rekonstrukcji rządu zadania tego departamentu realizowane są przez Departament Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii.

W 2021 roku ukończył aplikację legislacyjną Rządowego Centrum Legislacji^[39].

Aktywność pozazawodowa[edytuj | edytuj kod]

Wśród wielu dziedzin, do jego aktywnych zainteresowań, należą sfragistyka, heraldyka, weksylologia oraz toponimia^[40], genealogia i historia. Jako medalier projektuje Sigilla^[41] i ofiarowuje je osobom, które darzy szacunkiem.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

• 2001:
  • otrzymał tytuł Internetowego Obywatela Roku 2001, przyznany przez Komitet Organizacyjny Internetu Obywatelskiego za istotny wkład w budowanie podstaw społeczeństwa informacyjnego w Polsce;

• 2005:
  • odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi^[42] za zasługi dla rozwoju informatyzacji;

• 2010:
  • został laureatem nagrody Info Star za rok 2009 w kategorii „propagowanie prawa teleinformatycznego”^[43]. Nagrodę przyznaje Kapituła, złożona z dotychczasowych laureatów.

• 2012:
  • otrzymał nagrodę Forum Dostępnej Cyberprzestrzeni „za szczególny wkład w dostępność Internetu”^[44]
  • nominowany do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego „za pokazanie, że sposób negocjowania przez polski rząd porozumienia ACTA był pogwałceniem podstawowych praw obywateli. Za zorganizowanie wspólnie z organizacjami pozarządowymi skutecznego protestu w polskim Internecie i udowodnienie, że nie można negocjować umów ograniczających wolność w sieci za zamkniętym drzwiami i ponad głowami obywateli”^[45].
• 2013:
  • nominowany do Nagrody Radia TOK FM m.in. za „uruchomienie podskakujących”^[46]
  • uznany za najbardziej wpływowego prawnika w roku 2012^[47]
  • został laureatem nagrody MediaTory za rok 2013 w kategorii „ReformaTOR” za „śledztwa obywatelskie, których nie powstydziliby się najlepsi dziennikarze. Za konsekwentne patrzenie władzy na ręce, komentowanie i kontrolowanie rzeczywistości prawnej dla dobra społeczeństwa. Za to, że od 16 lat pokazuje jak dbać o swoje prawa w tzw. społeczeństwie informacyjnym”^[48].
• 2015:
  • Zarząd Główny SEP wyróżnił Waglowskiego medalem im. prof. Janusza Groszkowskiego za „wieloletnie działania w obszarze prawnych aspektów społeczeństwa informacyjnego”^[49].
  • otrzymał z rąk wicepremiera Janusza Piechocińskiego Odznakę honorową za zasługi dla rozwoju gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej^[50].
  • w listopadzie 2015 roku wyróżniony udziałem w drugiej edycji zestawienia liderów innowacji w Europie Środkowo-Wschodniej New Europe 100 Challengers w kategorii „society & politics”^[51]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• VaGla.pl Prawo i Internet | Prawne aspekty społeczeństwa informacyjnego. prawo.vagla.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-25)].
• Komitet Wyborczy Wyborców Piotra Waglowskiego
• Ewa Siedlecka: VaGla: Prowokator 2.0, guru, poeta, kandydat. Wyborcza.pl, 2015-10-07. [dostęp 2016-09-14].