Piotr z Falkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Falkowski
Herb duchownego
Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1348
Awinion

Biskup krakowski
Okres sprawowania

1347–1348

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

12 grudnia 1347

Sakra biskupia

data nieznana

Piotr z Falkowa, zw. Szyrzyk albo Falkowski, herbu Doliwa (ur. ? zm. 6 czerwca 1348 w Awinionie) – biskup krakowski.

Współpracownik biskupa Jana Grota, wybrany po jego śmierci w sierpniu 1347 przez kapitułę krakowską nowym biskupem. Wyjechał wraz z Bodzentą, ówczesnym dziekanem kapituły krakowskiej prosić papieża Klemensa VI o zatwierdzenie nominacji. Uzyskał je 12 grudnia 1347 r. Na dworze papieskim występował również jako wysłannik króla Kazimierza Wielkiego. Nowo mianowany biskup krakowski zmarł w wyniku zarazy (epidemia dżumy), która ogarnęła wówczas Europę.