Platforma zachodnioeuropejska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Platforma zachodnioeuropejska (platforma paleozoiczna) – platforma w zachodniej i środkowej Europie.

Na wschodzie i północnym wschodzie graniczy wzdłuż szwu transeuropejskiego (strefy Teisseyre’a-Tornquista) z platformą wschodnioeuropejską, a od południa z alpidami europejskimi. Fundament platformy tworzą skały neoproterozoiczne oraz paleozoiczne, często sfałdowane w trakcie orogenez: kadomskiej, kaledońskiej i hercyńskiej, a pokrywę platformy budują skały, przeważnie osadowe, od pensylwanu po czwartorzęd.

W Polsce fundament platformy odsłania się głównie na obszarze Gór Świętokrzyskich i Sudetów, a pokrywa w obrębie m.in. monokliny przedsudeckiej i monokliny śląsko-krakowskiej.

Geograficznie obejmuje Europę zachodnią (bez Płw. Skandynawskiego i bez prawie całych Wysp Brytyjskich (wyjątkiem jest pas wzdłuż południowego wybrzeża Anglii), południowo-zachodnią i część Europy Środkowej (w każdym przypadku poza alpidami). W skład platformy paleozoicznej wchodzi m.in. Masyw Czeski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Mizerski W., 2002: Geologia Polski dla geografów, PWN, ISBN 83-01-14569-2
• Regionalizacja tektoniczna Polski, AndrzejA. Żelaźniewicz i inni, Wrocław: Komitet Nauk Geologicznych PAN, 2011, ISBN 978-83-63377-01-4, OCLC 804715570 .brak strony (książka)