Podkwiatek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podkwiatek – liść wyrastający na szypułce kwiatowej, między kwiatem i węzłem, z którego wyrasta szypuła. Występuje u niektórych przedstawicieli roślin okrytonasiennych. Zwykle niewielki, czasem wykształca się jednak jako okazały i barwny liść, pełniąc funkcje wabiące (np. u bugenwilli Bougainvillea). U niektórych rodzajów ma duże znaczenie w identyfikacji gatunków (np. u tojadów Aconitum).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993. ISBN 83-214-0140-6.