Pogoria (Dąbrowa Górnicza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pogoria
Dzielnica Dąbrowy Górniczej
Ilustracja
Kolonia Matheron (2009)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Dąbrowa Górnicza

W granicach Dąbrowy Górniczej

30 czerwca 1963[1]

SIMC

0939817

Wysokość

272 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

32

Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej
Mapa konturowa Dąbrowy Górniczej, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pogoria”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pogoria”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pogoria”
Ziemia50°21′35″N 19°14′39″E/50,359747 19,244100

Pogoria została przyłączona do Dąbrowy Górniczej w 1963 roku. W dzielnicy znajdują się domy robotnicze, które niegdyś były nazywane kolonią Matheron, założoną w latach 20. XX wieku dla pracowników kopalni „Paryż”[2]. W dzielnicy znajduje się Pogoria I – jeden z pierwszych sztucznych zbiorników utworzonych na terenie Dąbrowy Górniczej.

Budowę kolonii robotniczej rozpoczęto w 1928, mimo że pierwsze plany pojawiły się już 1923. Powstało 17 wielorodzinnych ceglanych domów robotniczych dla pracowników kopalni „Paryż”. Robotnicze osiedle ukończono w 1932[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. 1963 nr 23 poz. 120
  2. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 31, 32.
  3. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 32, 33.