Polskie Towarzystwo Okulistyczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polskie Towarzystwo Okulistyczne
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1911

Rodzaj stowarzyszenia

naukowe

Status

OPP

Profil działalności

towarzystwo naukowe

Zasięg

ogólnopolskie

Prezes

Bożena Romanowska-Dixon

Członkowie

ok. 2100

Nr KRS

0000143922

Data rejestracji

27.01 2003

brak współrzędnych
Strona internetowa

Polskie Towarzystwo Okulistycznelekarskie stowarzyszenie naukowe z siedzibą w Warszawie, założone w roku 1911 jako Towarzystwo Okulistów Polskich, zrzeszające okulistów realizujących swoje cele statutowe na terenie Polski (we współpracy ze stowarzyszeniami i instytucjami zagranicznymi).

Historia (1908–1939)[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Bein
Bolesław Wicherkiewicz

Za początek PTO bywa uważane utworzenie Warszawskiego Towarzystwa Okulistycznego. Powstało ono w roku 1908 z inicjatywy trzech lekarzy-okulistów z Instytutu Oftalmicznego:

W 1908 B. Ziemiński został wybrany prezesem założonego wówczas Polskiego Towarzystwa Okulistycznego dla Królestwa Polskiego[4]. W 1921 utworzono Towarzystwo Okulistów Ziem Zachodnich w Poznaniu, którego zasięg obejmował Wielkopolskę, Śląsk i Pomorze[5].

Tworzenie organizacji o zasięgu ogólnopolskim zainicjowano w czasie XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie, w roku 1911. W ramach sekcji okulistycznej utworzono wówczas Towarzystwo Okulistów Polskich, a jego kierownictwo powierzono Bolesławowi Wicherkiewiczowi – założycielowi czasopisma „Postęp Okulistyczny”, wydawanego w latach 1899–1914 (wznowionego w roku 1923 jako „Klinika Oczna” przez Kazimierza Noiszewskiego). Do wybuchu I wojny światowej Towarzystwo nie zostało zalegalizowane przez władze zaborcze[5].

Po odzyskaniu suwerenności Polski Towarzystwo miało początkowo dwa oddziały – Oddział Warszawski (utworzony przez Warszawskie Towarzystwo Okulistyczne) i Oddział Poznański. W roku 1924, na XI Zjeździe Okulistów Polskich we Lwowie, ustanowiono „Klinikę Oczną” jako oficjalny organ PTO. Od XVII Zjazdu Okulistów we Lwowie (1937) w strukturze Towarzystwa znalazły się Oddziały: Krakowski, Lwowski i Wileński[5].

Przewodniczący PTO (1911– )[edytuj | edytuj kod]

Współczesne cele statutowe[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo reprezentuje środowisko okulistów, działa m.in. na rzecz ochrony i promocji zdrowia, doskonalenia wiedzy i etyki zawodowej pracowników ochrony zdrowia, rozwoju okulistyki jako dyscypliny naukowej. Współdziała z parlamentem, organami administracji i innymi jednostkami, starając się o usprawnienie opieki okulistycznej. Realizując swoje cele współpracuje z innymi organizacjami, krajowymi i zagranicznymi, w zakresie zgodnym z celami statutowymi. Działalność jest finansowana ze składek członkowskich i dochodów z własnej działalności gospodarczej PTO[10].

Członkowie PTO[edytuj | edytuj kod]

W działalności oddziałów, sekcji i komisji PTO bierze udział ok. 2100 członków zwyczajnych[11] i członkowie honorowi (dane z roku 2014). Bierne i czynne prawo wyborcze do władz PTO przysługuje tym członkom zwyczajnym, którzy mają tytuł lekarza okulisty lub tytuł specjalisty w tej dyscyplinie. Lekarze w trakcie specjalizacji mogą być członkami zwyczajnymi bez biernego prawa wyborczego. Członkowie PTO działają społecznie. Członkowie zwyczajni są zobowiązani do opłacania składek członkowskich. Tytuły członka honorowego są nadawane osobom szczególnie zasłużonym dla okulistyki lub dla Towarzystwa. Tytuły nadaje Zarząd Główny, po zasięgnięciu opinii Rady Okulistów. Członkowie honorowi mają wszystkie prawa członków zwyczajnych, poza biernym prawem wyborczym (jeżeli nie są członkami zwyczajnymi). Nie są zobowiązani do opłacania składek[10].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie ze statutem członkowie PTO działają w ramach oddziałów, sekcji (grupujących nie mniej niż 50 członków zainteresowanych określoną dziedziną okulistyki) oraz komisji. Najwyższą władzą Towarzystwa jest Walne Zgromadzenie Delegatów (zwyczajne lub nadzwyczajne), w którym uczestniczą delegaci oddziałów (wybierani zgodnie z regulaminem ustalonym przez Zarząd Główny) oraz członkowie honorowi. Zgromadzenia zwołuje Zarząd Główny, w którego skład wchodzą: prezes, wiceprezes, prezes-elekt, sekretarz, skarbnik i 7 członków. Zarząd – wybierany przez Walne Zgromadzenie Delegatów na kadencje 4-letnie – kieruje realizacją programów działania, ustalonych w czasie Zgromadzenia (m.in. organizuje Zjazdy Okulistów Polskich, deleguje członków PTO do krajowych i międzynarodowych organizacji okulistycznych, zarządza majątkiem i funduszami Towarzystwa). Uchwały Zgromadzenia i Zarządu zapadają zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania (chyba że statut stanowi inaczej)[10].

Organem opiniodawczo-doradczym Zarządu jest Rada Okulistów Polskich, w której skład wchodzą przewodniczący zarządów oddziałów i sekcji naukowych, przedstawiciele ordynatorów i lekarzy praktykujących prywatnie, kierownicy klinik okulistycznych i katedr uniwersyteckich[10].

Oddziały PTO[edytuj | edytuj kod]

W ramach PTO działa obecnie (2014) 12 oddziałów, wymienionych poniżej wraz z nazwiskiem przewodniczącego oddziału[5].

Czasopisma[edytuj | edytuj kod]

PTO jest wydawcą kwartalników medycznych:

Towarzystwo prowadzi także internetowy serwis edukacyjny (redaktor naczelny: Iwona Grabska-Liberek), w którym są uruchamiane Centra wiedzy, takie jak: okulistyka dziecięca, jaskra czy zaćma. Na stronie internetowej publikowane są również m.in. zaproszenia na specjalistyczne konferencje naukowe i szkoleniowe[15] oraz Wytyczne PTO – standardy leczenia (np. standardy leczenia cukrzycowego obrzęku plamki (DME)[16]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bronisław Ziemiński: Zarys okulistyki. [w:] Informacje bibliograficzne google.pl/books [on-line]. nakład własny. [dostęp 2014-02-18].
  2. Władysław Henryk Melanowski. [w:] Dzieje rodu Melanowskich [on-line]. [dostęp 2014-02-18]. (pol.).
  3. Dawid Olszewski: Historia Miasta. [w:] Strona internetowa gminy uzdrowiskowej Busko-Zdrój [on-line]. [dostęp 2014-02-18]. (pol.).
  4. Bolesław Wicherkiewicz. Nekrologia. Ś. p. dr. Bronisław Ziemiński. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 301 z 21 czerwca 1915. 
  5. a b c d e O PTO - historia. Polskie Towarzystwo Okulistyczne. [dostęp 2015-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].
  6. Prof. dr hab. n.med.Jerzy Szaflik. [w:] Strona oficjalna prof. Szaflika [on-line]. [dostęp 2014-02-18]. (pol.).
  7. Prof. Jerzy Szaflik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-06-19].[martwy link]
  8. Polskie Towarzystwo Okulistyczne w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).
  9. a b Wyjątkowy, jubileuszowy L. Zjazd Okulistów Polskich już za nami - fotoreportaż. pto.com.pl, 17 czerwca 2019. [dostęp 2019-10-01].
  10. a b c d Statut zatwierdzony przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towarzystwa Okulistycznego w dniu 12 października 2013 r.. [w:] Strona internetowa PTO > Dokumenty [on-line]. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).
  11. Prof. dr hab. n.med. Wojciech Omulecki: List nowego Prezesa PTO. pto.com.pl, 1 grudnia 2013. s. Strona internetowa PTO. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).
  12. Klinika Oczna. [w:] Strona internetowa czasopisma [on-line]. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]. (pol.).
  13. Kontaktologia i Optyka Okulistyczna. [w:] Strona internetowa czasopisma [on-line]. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (pol.).
  14. Okulistyka. [w:] Strona internetowa czasopisma [on-line]. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (pol.).
  15. Kalendarium. [w:] Strona internetowa PTO [on-line]. [dostęp 2014-02-19]. (pol.).
  16. Praca zespołowa: Wytyczne PTO - standardy leczenia DME. [w:] Aktualności PTO [on-line]. 12 grudnia 2013. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).