Pomnik Stefana Starzyńskiego w Warszawie (ul. Saska) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomnik Stefana Starzyńskiego
w Warszawie
Ilustracja
Pomnik Stefana Starzyńskiego w obecnej lokalizacji
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

al. Stanów Zjednoczonych 27 (od strony ul. Saskiej)

Typ obiektu

posąg

Projektant

Ludwika Nitschowa

Całkowita wysokość

3 m

Data odsłonięcia

16 stycznia 1981

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Starzyńskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Starzyńskiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Starzyńskiego”
Ziemia52°13′45,67″N 21°03′46,80″E/52,229353 21,063000
Multimedia w Wikimedia Commons

Pomnik Stefana Starzyńskiego – monument ustawiony pierwotnie w Ogrodzie Saskim w Warszawie, obecnie znajdujący przed Szkołą Podstawową nr 143 przy al. Stanów Zjednoczonych 27 (od strony ul. Saskiej).

Jest jednym z dwóch warszawskich pomników Stefana Starzyńskiego.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Stefana Starzyńskiego w pierwotnej lokalizacji w Ogrodzie Saskim

Pomnik w Ogrodzie Saskim upamiętniał prezydenta Warszawy, odważnie kierującego obroną miasta we wrześniu 1939. Monument został zaprojektowany przez Ludwikę Kraskowską-Nitschową. Jego projekt został pokazany po raz pierwszy w 1967 na wystawie w Zachęcie[1].

Pomnik ustawiono 18 grudnia 1980[2], zaś odsłonięcia dokonano 16 stycznia 1981[3]. Jako cokołu użyto bloku betonowego pochodzącego ze zniszczonego przez Niemców pałacu Brühla[4].

W roku 2002 rada gminy Warszawy-Centrum przyjęła uchwałę o przeniesieniu monumentu w inne miejsce[5]. We wrześniu 2008 został on przeniesiony do Szkoły Podstawowej nr 143 im. Stefana Starzyńskiego przy al. Stanów Zjednoczonych 27[6]. Pomnik stanął przed wejściem do szkoły, od strony ulicy Saskiej[5]. W Ogrodzie Saskim pozostał jego betonowy cokół[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Grzegorz Piątek: Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2016, s. 18. ISBN 978-83-280-2149-5.
  2. ↑ Danuta Zawierucha. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1980. „Kronika Warszawy”. 2 (46), s. 177, 1981. 
  3. ↑ Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 94. ISBN 83-7005-211-8.
  4. ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 147. ISBN 83-88973-59-2.
  5. ↑ a b Starzyński wyprowadza się z Ogrodu Saskiego | zyciewarszawy.pl [online], www.zw.com.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  6. ↑ Odsłonięcie pomnika Stefana Starzyńskiego. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 15 września 2008. [dostęp 2020-09-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pomnik_Stefana_Starzyńskiego_w_Warszawie_(ul._Saska)&oldid=70582999”