Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży
Ilustracja
Cerkiew św. Mikołaja w Białowieży ok. 1910 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Białowieża

Miejsce

Cerkiew św. Mikołaja w Białowieży

Całkowita wysokość

2,3 m

Data odsłonięcia

1912

Data likwidacji

1919

Położenie na mapie Białowieży
Mapa konturowa Białowieży, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży”
Położenie na mapie gminy Białowieża
Mapa konturowa gminy Białowieża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik cara Aleksandra II w Białowieży”
Ziemia52°42′11,1″N 23°51′04,0″E/52,703083 23,851111
Cerkiew św. Mikołaja w Białowieży. W jej bezpośrednim sąsiedztwie znajdował się pomnik-popiersie Aleksandra II

Pomnik Aleksandra II w Białowieży – nieistniejący carski pomnik w Białowieży.

Pomnik został odsłonięty 22 lipca 1912 i poświęcony na otoczonym drewnianym płotem placu przed cerkwią prawosławną w Białowieży. Był to jeden z egzemplarzy produkowanego masowo przez fabrykę Edwarda Nowickiego w Petersburgu popiersia Aleksandra II (w ciągu trzech lat, od 1911 do 1914, wyprodukowano ich trzy tysiące). Było ono wykonane z cynku pokrytego brązem i cieszyło się szczególną popularnością ze względu na niską cenę – 150 rubli. Aleksander II był na nim ukazany w galowym mundurze, zaś rzeźba znajdowała się na postumencie w kształcie piramidy ze ściętym wierzchołkiem.

Na cokole pomnika znajdowało się rosyjskie godło państwowe, zaś nad nim napis w języku rosyjskim: Miłościwy Imperator Samodzierżca Całej Rosji Aleksander-Wyzwoliciel panował od 1855 do 1881 roku. Pod godłem umieszczono natomiast końcowe wersy ukazu carskiego z 1861, w którym Aleksander II znosił pańszczyznę. Całość wznosiła się na wysokość 2,3 metra.

Po 1918 monument został zniszczony. Obecnie na jego miejscu znajduje się głaz upamiętniający ofiary II wojny światowej.

Identyczny pomnik Aleksandra II, również powstały w fabryce Nowickiego, został odsłonięty rok później we wsi Pawły[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Sokoł, A. Sosna, Stulecie w kamieniu i metalu. Rosyjskie pomniki w Polsce w latach 1815-1915, MID "Synergia", Moskwa 2005, ISBN 5-94238-010-4, s.38-39

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Sokoł, A. Sosna, Stulecie w kamieniu i metalu. Rosyjskie pomniki w Polsce w latach 1815-1915, MID "Synergia", Moskwa 2005, ISBN 5-94238-010-4, s.43