Prąd Irmingera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prąd Irmingera – ciepły prąd morski na północnym Atlantyku będący odgałęzieniem Prądu Północnoatlantyckiego (Prądu Zatokowego). Płynie z prędkością ok. 1 km/h ze wschodu na zachód wzdłuż południowych wybrzeży Islandii.

Temperatura jego wód wynosi 5–7 °C w zimie i 10–12 °C w lecie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 303.