Prawa De Morgana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prawa De Morgana – zestaw reguł w logice matematycznej i teorii mnogości wiążących ze sobą pary spójników, kwantyfikatorów lub działań na zbiorach za pomocą negacji lub funkcji dopełnienia zbioru. Prawa te są twierdzeniami w niektórych teoriach formalnych, np. w logice klasycznej, lub aksjomatami definiującymi niektóre struktury jak algebry De Morgana.

Prawa te sformułował angielski matematyk Augustus De Morgan w XIX wieku.

Logika[edytuj | edytuj kod]

I prawo De Morgana
Prawo zaprzeczania koniunkcji: negacja koniunkcji jest równoważna alternatywie negacji

gdzie i oznaczają zdania w sensie logiki.

II prawo De Morgana
Prawo zaprzeczenia alternatywy: negacja alternatywy jest równoważna koniunkcji negacji

Prawa umożliwiają definiowanie jednych spójników zdaniowych za pomocą innych. Na przykład korzystając z koniunkcji i negacji, za pomocą prawa podwójnej negacji można określić alternatywę:

Tabele wartości logicznych[edytuj | edytuj kod]

1 1 1 0 0 0 0
1 0 0 1 0 1 1
0 1 0 1 1 0 1
0 0 0 1 1 1 1
1 1 1 0 0 0 0
1 0 1 0 0 1 0
0 1 1 0 1 0 0
0 0 0 1 1 1 1

Porównanie wartości w czwartej i siódmej kolumnie ostatniego wiersza obu tabel (oznaczonych kolorem żółtym) daje przekonanie o prawdziwości wyrażeń

oraz

bez względu na wartościowanie zmiennych i (ma ono zawsze wartość logiczną równą 1). Zdania takie jak nazywa się tautologiami.

Rachunek kwantyfikatorów[edytuj | edytuj kod]

Do praw De Morgana należą też reguły zaprzeczania kwantyfikatorom[1]:

gdzie jest dowolnym zdaniem zależnym od zmiennej

Teoria mnogości[edytuj | edytuj kod]

Ilustracja mnogościowych praw De Morgana – obie strony równości zaznaczono na niebiesko.

W teorii mnogości prawa De Morgana służą opisowi działania dopełnienia (lub dokładniej: różnicy zbiorów):

  1. dopełnienie sumy zbiorów jest równe części wspólnej ich dopełnień
  2. dopełnienie części wspólnej zbiorów jest równe sumie ich dopełnień

Z zasady indukcji matematycznej to samo prawo zachowane jest dla skończenie wielu zdarzeń:

gdzie

Analogicznie wysławia się i zapisuje prawa De Morgana dla nieskończonych rodzin zbiorów (w powyższych wzorach należy przyjąć, że jest taką rodziną).

Algebry Boole’a[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli jest zupełną algebrą Boole’a, to dla

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. prawa logiczne, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Kuratowski, A. Mostowski: Teoria mnogości. Wyd. 2. PWN, 1966.
  • K. Kuratowski: Wstęp do teorii mnogości i topologii. Wyd. 7. PWN, 1977.
  • H. Rasiowa: Wstęp do matematyki współczesnej. Wyd. 3. PWN, 1971.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Eric W. Weisstein, de Morgan’s Laws, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2023-06-18].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać De Morgan laws (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-06-18].