Proa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Proa
Tradycyjne proa z wysp Mikronezji

Proastatek wodny posiadający jeden kadłub i jeden pływak. Są one umieszczone równolegle względem siebie (i połączone). Żegluje się na nim w taki sposób, że jeden kadłub jest utrzymywany po nawietrznej, a drugi po zawietrznej. Żagiel ten jest dwustronny, ponieważ podczas halsowania musi "manewrować" w przeciwnym kierunku. Jest on najbardziej znany z łodzi ludu Czamorro z Marianów, które były znane jako „latające proa" ze względu na ich niezwykłą prędkość[1].

Zwrot tradycyjnej proa

Ze względu na niesymetryczną budowę proa napędzane żaglami, w zależności od halsu płyną jedną lub drugą stroną do przodu (nie mają trwale określonych ani dziobu, ani rufy). Pływak, w zależności od typu proa, może być po stronie zawietrznej – pełni wtedy funkcję podpórki, a zasadnicze znaczenie ma jego wyporność, lub po stronie nawietrznej – pełni wtedy funkcję przeciwwagi, a zasadnicze znaczenie ma jego masa.

Proa, jako pierwsi Europejczycy widzieli załoganci wyprawy Magellana. Na tzw. „latających proa" żeglarze z Guam w wielkiej liczbie wypłynęli na powitanie statków[2].

Obok katamarana i trimarana zaliczany do wielokadłubowców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henry Coleman Folkard: The Sailing Brat. London: Hunt and Son, 1853, s. 260-262, https://books.google.de/books?id=B10BAAAAQAAJ&pg=PR3&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false, język angielski
  2. Proa and Navigation. www.guampedia.com. [dostęp 2024-02-25].