Projekt mostu w Konstantynopolu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szkic mostu Leonarda z Manuskryptu paryskiego L
Most Vebjørna Sanda, zbudowany na podstawie notatek Leonarda da Vinci

Projekt mostu w Konstantynopolu – projekt mostu opracowany przez Leonarda da Vinci w 1503 roku.

Idea budowy mostu pojawiła się prawdopodobnie w lutym 1503 roku, podczas pobytu Leonarda w Rzymie, gdy był inżynierem wojskowym Cezarego Borgii[1][2]. Rok wcześniej papież Aleksander VI i wysłannicy sułtana Bajazyda II mogli rozmawiać o zatrudnieniu włoskiego inżyniera, mogącego zbudować most w Konstantynopolu[3][4]. Obok Leonarda pomysłem był również zainteresowany Michał Anioł[5]. Robocze szkice z projektami mostu znajdują się w Manuskrypcie paryskim L[6]. Most z kamienia miał liczyć ok. 360 metrów długości i przebiegać przez zatokę Złoty Róg[4]. Zaproponowana długość mostu oznacza, że po jego zbudowaniu mógłby być wówczas najdłuższym mostem na świecie[1]. Most Leonarda zastąpiłby prowizoryczny most pływający na beczkach. Prawdopodobnie Leonardo zaprojektował most w oparciu o projekt mostu Alidosiego w Castel del Rio, budowanego w latach 1499–1502[5].

Informacje o projekcie pochodzą również z listu z 3 lipca odkrytego w 1952 roku w Archiwum Państwowym w Muzeum Topkapı w Stambule. W piśmie nadawcą jest niewierny imieniem Lionardo. Założono, że list napisał Leonardo da Vinci oraz że pochodzi z 1503 roku. List miał zostać przesłany z Genui. Pochodzenie pisma może znaczyć, że został stamtąd przywieziony statkiem[7].

Most w Konstantynopolu według projektu Leonarda nie został zbudowany. Na podstawie notatek Leonarda 31 października 2001 roku w Ås zbudowano kładkę dla pieszych. Konstrukcja w Aas mierzy sto metrów długości, służy on jako przejście dla pieszych ponad autostradą E18. Rekonstrukcję przeprowadził norweski artysta Vebjørn Sand. Most zbudowano z drewna sosnowego, tekowego i stali nierdzewnej. Koszt budowy wyniósł około miliona funtów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Nicholl 2006 ↓, s. 374.
  2. ↑ Zöllner 2005 ↓, s. 67.
  3. ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 374–375.
  4. ↑ a b Sobczak 2019 ↓, s. 47.
  5. ↑ a b c Nicholl 2006 ↓, s. 375.
  6. ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 373–374.
  7. ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 373.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.
  • Jerzy J. Sobczak. Wizjonerskie machiny. Pomysły Leonarda zrealizowane po 500 latach.. „Pomocnik Historyczny. Leonardo da Vinci 1452–1519. Człowiek renesansu i jego epoka”. 3, 2019. 
  • Frank Zöllner: Leonardo da Vinci 1452–1519. Warszawa: Taschen, Edipresse Polska S. A., 2005. ISBN 83-89571-85-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Projekt_mostu_w_Konstantynopolu&oldid=73552466”