Pseudocel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pseudocel, pseudoceloma – nazwa kilku różnych typów pierwotnej jamy ciała wypełnionej płynem, charakteryzowanych brakiem mezodermy między jamą ciała a jelitem[1], tradycyjnie nazywanych także schizocelem lub schizocelomą[2]. Pseudocel czasami jest definiowany jako wtórna jama ciała powstała na skutek rozsunięcia się komórek mezodermy[3]. Ze względu na trudności interpretacyjne terminu pseudocel nie jest dobrą cechą taksonomiczną[2].

W związku z tym, że płyn wypełnia jamę ciała, może krążyć w obrębie całego ciała, roznosząc gazy oddechowe i substancje odżywcze.

Występuje u wtórnojamowców pozornych (Pseudocoelomata), wrotków (Rotifera), kolcogłowów (Acanthocephala), drobnoszczękich (Micrognathozoa), dużych nicieni (Nematoda) i niektórych kolczugowców (Loricifera). U niezmogowców występuje wraz z celomą[2]. U miąższniaków (wypełniony parenchymą) i u wtórnojamowców pozornych nazywany jest pozorną jamą wtórną[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Janet Moore: Wprowadzenie do zoologii bezkręgowców. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2011. ISBN 978-83-235-0503-7.
  2. ↑ a b c Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.
  3. ↑ Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.
  4. ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pseudocel&oldid=51722561”