French
DeutschRafał Kubacki – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | judoka, nauczyciel akademicki, samorządowiec |
| Partia | UD (1994) |
Rafał Andrzej Kubacki (ur. 23 marca 1967 we Wrocławiu) – polski judoka, olimpijczyk, nauczyciel akademicki, samorządowiec.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Trenował judo jako zawodnik Gwardii Wrocław, Śląska Wrocław i AZS-AWF Wrocław. W trakcie kariery sportowej osiągnął liczne sukcesy sportowe:
- siedemnastokrotny mistrz Polski,
- mistrz Europy z 1989, dwukrotny srebrny medalista (1994 i 1998) i pięciokrotny brązowy medalista (1991, 1993, 1995, 1996 i 1997) mistrzostw Europy,
- dwukrotny mistrz świata z 1993 i 1997, brązowy medalista mistrzostw świata z 1989,
- złoty medal na Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowych w 1995 w Rzymie w kategorii ciężkiej[1],
- brązowy medalista akademickich mistrzostw świata w 1988[2].
Trzykrotnie wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich w wadzie ciężkiej: w Barcelonie w 1992, Atlancie w 1996 i Sydney w 2000.
Został zwycięzcą Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski w 1993. W 2005 otrzymał przyznawane przez Polski Komitet Olimpijski wyróżnienie „Fair Play”.
Wykształcenie i działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa we Wrocławiu oraz Studium Zawodowego dla Pracujących w tym mieście (1987). W 1999 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a następnie studia podyplomowe: z zakresu prawa i gospodarki w Unii Europejskiej na Uniwersytecie Wrocławskim oraz z marketingu i zarządzania jednostkami służby zdrowia na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. W 2014 doktoryzował się na wrocławskiej AWF w zakresie nauk o kulturze fizycznej na podstawie rozprawy pt. Sprawność fizyczna i umysłowa a agresywność dziewcząt z ośrodków wychowawczych we Wrocławiu[4].
Został wykładowcą w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. W klubie AZS-AWF Wrocław zajął się kształceniem kadr kwalifikowanych. W 2008 objął funkcję dyrektora Centrum Kształcenia i Wychowania OHP w Oleśnicy, którą pełnił do lutego 2012[5]. Następnie został zatrudniony w Wałbrzyskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej z siedzibą w Wałbrzychu, objął funkcję kierownika departamentu obsługi poinwestycyjnej WSSE. W lipcu 2023 został dyrektorem Instytutu Sportu[6]. Stanowisko to zajmował do grudnia 2023[7].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
W 1994 wstąpił do Unii Demokratycznej[8], która w tym samym roku współtworzyła Unii Wolności, z której odszedł w 2002. Z ramienia UW był radnym Wrocławia w latach 1994–1998.
W 2002 wstąpił do Samoobrony RP. W wyborach samorządowych w tym samym roku zdobył z jej listy mandat radnego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego II kadencji oraz bezskutecznie kandydował na urząd prezydenta Wrocławia (otrzymał 4,72% głosów)[9]. W eurowyborach w 2004 bez powodzenia ubiegał się o mandat deputowanego[10] (otrzymał 11 639 głosów). We wrześniu 2004 odszedł z Samoobrony RP[11].
W 2006 przystąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego i bezskutecznie kandydował z jego poparciem na funkcję prezydenta miasta Wrocławia w wyborach w tym samym roku (otrzymał 2% głosów)[12]. W wyborach do Sejmu w 2007 także bez rezultatu startował z listy tej partii (otrzymał 2915 głosów)[13]. W wyborach samorządowych w 2010 ponownie bez powodzenia kandydował z ramienia PSL do sejmiku województwa[14].
W wyborach parlamentarnych w 2011 i 2015 ponownie bezskutecznie kandydował z listy PSL do Sejmu (otrzymał odpowiednio 1953 głosy i 428 głosów)[15][16].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Rafał Kubacki jest żonaty. W 2001 wystąpił w filmie Jerzego Kawalerowicza Quo vadis w roli Ursusa; wcielił się w tę postać także w powstałym w następnym roku serialu telewizyjnym o takim samym tytule. Zagrał też w filmie Segment ’76 Oskara Kaszyńskiego z 2002[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 1st World Military Games Rome (Ostia) – Event. judoinside.com. [dostęp 2022-04-14]. (ang.).
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 456. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Rejestr stopni: 7 DAN. pzjudo.pl. [dostęp 2022-10-21].
- ↑ Rafał Kubacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-07-22].[martwy link]
- ↑ Oleśnica: Rafał Kubacki odwołany. naszemiasto.pl, 14 lutego 2012. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Dr Rafał Kubacki mianowany na stanowisko Dyrektora Instytutu Sportu – Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie. awf.wroc.pl, 19 lipca 2023. [dostęp 2023-07-22].
- ↑ Dr Konrad Witek powołany na stanowisko p.o. Dyrektor Instytutu Sportu – PIB. insp.pl, 21 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-22].
- ↑ Kolos szuka bodźca. polityka.pl, 15 marca 2000. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Kubacki odszedł z Samoobrony. gazeta.pl, 22 września 2004. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Rafał Kubacki w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2020-03-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Ordyłowski, Zbigniew Schwarzer, Leonard Szymański: 50 lat wrocławskiego sportu – 1945–1995. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, 2007. ISBN 978-83-89518-67-5.
- Rafał Kubacki. olimpijski.pl. [dostęp 2020-03-04].
- Rafał Kubacki. judoinside.com. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).