Razzle (muzyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Razzle
Imię i nazwisko

Nicholas Charles Dingley

Pseudonim

Razzle

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1960
Royal Leamington Spa, Warwickshire, Anglia

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1984
Redondo Beach, Kalifornia, Stany Zjednoczone

Przyczyna śmierci

wypadek drogowy

Instrumenty

perkusja, wokal

Gatunki

rock, glam punk, punk rock, glam rock, hard rock, glam metal

Zawód

muzyk

Aktywność

1977–1984

Zespoły
Hanoi Rocks, Thin Red Line, The Fuck Pigs, Demon Preacher, The Dark

Razzle, właśc. Nicholas Dingley (ur. 2 grudnia 1960 w Royal Leamington Spa, zm. 8 grudnia 1984 w Redondo Beach) – angielski perkusista fińskiego zespołu muzycznego Hanoi Rocks. Był jego członkiem od 1982 roku do śmierci.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Royal Leamington Spa w Anglii jako syn Patricii Ingram, która oddała go do adopcji. Adoptowali go Henry i Irena Dingley. Dojrzewał w miasteczku Coventry, później na wyspie Wight, we wsi Binstead[1].

Przed dołączeniem do Hanoi Rocks grał w brytyjskich zespołach takich jak Thin Red Line, The Fuck Pigs, Demon Preacher (z udziałem Nika Fienda, późniejszego członka Alien Sex Fiend) i The Dark, w którym wydał mini-album[2].

W 1983 r. Sami Yaffa ujawnił, że on i Razzle planują opuścić zespół Andy’ego McCoya, głównie z powodu nieznośnego zachowania lidera[1].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 1984 roku Hanoi Rocks odbywało pierwszą trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych. Kiedy frontman, Michael Monroe, złamał sobie kostkę, zespół pominął kilka koncertów; w trakcie przerwy wokalista Mötley Crüe – Vince Neil – zaprosił grupę do swojego domu w Kalifornii.

8 grudnia Razzle odwiedził dom Neila i spędził z nim dzień w Redondo Beach. Obaj zadecydowali, że pojadą do pobliskiego sklepu alkoholowego samochodem Vince’a, De Tomaso Pantera. Neil prowadząc auto w stanie nietrzeźwości, w momencie przyspieszania, stracił nad nim kontrolę i uderzył w nadjeżdżający pojazd. Po tym zdarzeniu odnieśli poważne rany[3]. Razzle został wysłany do South Bay Hospital, w którym o 7:12 czasu lokalnego zarejestrowano zgon. Muzyk został pochowany w Holy Cross Church w Binstead na wyspie Wight. Z powodu tego wydarzenia trzeci album Mötley Crüe o nazwie Theatre of Pain został wydany z dedykacją dla perkusisty[4].

Relacja Neila na temat tego zdarzenia została udokumentowana w autobiograficznej książce o Mötley Crüe, pt. „The Dirt: Confessions of the World’s Most Notorious Rock Band” (pol. „Brud. Wyznania gwiazd rocka cieszących się najgorszą sławą”). Max Milner zagrał Razzle’a w filmie The Dirt (pol. Brud) z 2019 r., który był adaptacją książki.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Z Hanoi Rocks[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Self Destruction Blues (1982 r.) (Występuje tylko w japońskiej, odnowionej wersji)
  • Back to Mystery City (1983 r.)
  • Two Steps from the Move (1984 r.)

Albumy z nagraniami na żywo[edytuj | edytuj kod]

  • All Those Wasted Years (1984 r.)
  • The Nottingham Tapes (2008 r.) (Filmik)

Kompilacja albumów[edytuj | edytuj kod]

  • The Best of Hanoi Rocks (1984 r.)
  • This One’s for Rock’n’roll – The Best of Hanoi Rocks 1980–2008 (2008 r.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b X, Razzle Biography [online], Free Space Virgin, lipiec 2000 [zarchiwizowane z adresu 2012-05-16] (ang.).
  2. ↑ The Dark, The Dark’s Living End EP [online], Fallout Records, 4 marca 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  3. ↑ Paul Miles, 1984 [online], Chronological Crue, 12 marca 2011 (ang.).
  4. ↑ Frank Meyer, Andy McCoy Exclusive Interview: Back To The Mystery City Of Hanoi Rocks [online], KNAC.COM, 1 stycznia 2002 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Razzle_(muzyk)&oldid=67767804”